ise her defe:
- Bir de bele şey esitmeyim! Men sene bir defe sözümü demişem! deyerek özümü ele aparırdım ki,guya meni uşaq maraqlandırmır...

Heftenin beş günü işleyib başım qarışsa da şenbe-bazar günleri sıxıntıdan üreyim partlayırdı. Düzdü ara-sıra gezmeye ve ya Cavidanın valideynlerini ziyarete gedirdik, amma çox vaxt evden çıxmağa hevesim olmurdu. Axşam yemeyimizi yeyib, çayımızı içdikden sonra Cavidan televizorun qarşısında oturar, men de yanında divanda uzanaraq telefonda sosial şebekelerde qurdalanardım.

Bele günlerin birinde yene sosial şebekeni açıb teze ne var ne yox baxırdım. Qruplardan birinde qarşıma bir xanımın hamilelik xeberi çıxmışdı. O qeder çox xoşbext idi, o qeder çox sevinirdi ki, yeke bir status yazmışdı. Uzun yazıları oxumağa hövselem çatmasa da niyese bu yazı meni celb etmişdi ve sonuna qeder oxumuşdum. Hemin xanım durmadan bir hekimin ismini çekib ona dualar edir ve illerin hesreti bitdi deyirdi. O qeder ümidli ve gözel yazmışdı ki, içimde qeribe bir ümid qığılcımı baş qaldırmışdı. Reyleri oxuduğum zaman her kesin onu tebrik etdiyini ve problemin ne olduğunu soruşduğunu görüb daha diqqetle oxumağa başladım. Bu bir tesadüf idimi, yoxsa Allahın evvelden mene biçdiyi bir tale idimi bilmirem. Amma qızın yoldaşının problemi ile Cavidanın problemi eyni idi. Yazıya nece girmişdimse Cavidanın mene toxunaraq:
- Peri eşitmirsen meni? Bayaqdan seni sesleyirem demeyine başımı telefondan qaldırıb ona baxmış ve qeyri-ixtiyarı ağlamağa başlamışdım. Cavidan menim ağladığımı görüb narahat olsa da eslinde bu göz yaşları sevinc ve ümid göz yaşları idi. İçimde qeribe bir adını qoya bilmediyim hiss baş qaldırmışdı...Cavidan:

- Ne olub Peri? Niye ağlayırsan? deye soruşub mene yaxınlaşdı.

- Cavidan, bir yazı oxudum. Eslinde seni incitmek istemirem, amma ne olar gel birlikde bir de oxuyaq! deye yazını ve reyleri onunla başdan sona oxumağa başlamışdıq...

Cavidan nemli gözlerle mene baxıb sanki "Menden istediyin nedir?" deye gözleri ile sual

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 18 >>