gelende bez al yazacam - deyerek kövrelib ağlamışdım... Cavidan bildirmesi de onun da kövreldiyini hiss etmişdim...

***
Vaxt itirmeden hekim müayinesine yazılıb, yeniden klinikaya üz tutmuşduq. Hekim de hamile olduğumu tesdiqledikden sonra mene bezi hebler yazıb, 3 hefte sonra ultrases müayinesine çağırmışdı. Ve olan hemin günü olmuşdu...

Hekim aparatı qarnıma yerleşdirib baxmağa başlayanda tebessüm ederek:
- Allahdan istedik bir pay, o gönderdi iki pay. Hay gözel Allahım! deye Cavidana baxmışdı...

- Nece? deye Cavidan teeccüble hekime baxdığında hekim:
- Deyirem ki, bir gozleyirdiniz amma iki övladınız olacaq inşa Allah! - deye tebessüm etmişdi.

Bir anda aparata ses vererek ürek döyüntülerini bize dinledende ikimiz de ixtiyarsız ağlamışdıq...

***
3 ay sonra ise yeniden getdiyimizde uşaqların ikisinin de qız olacağını öyrenmişdik. Cavidanın sevincinin heddi-hüdudu yox idi. Düzdü onunla heç vaxt qız övladını, yoxsa oğlan övladınımı çox sevir deye söhbet etmemişdik, amma uşaqlarla oynayanda qızlara daha çox meyl etdiyini sezmişdim. Bu xeber onu iki qat xoşbext etmişdi.

Belece ikimiz de bundan sonra bizi gözleyen altı aylıq her kese qısa görünse de bizim üçün uzun olan bir yola çıxmışdıq. Ekiz hamileliyi hem çetin, hem riskli olduğu üçün uşaqları zorla 36 hefteye getirib çıxarmışdım....

Balalarıma qovuşmağa cemi bir gün qalmışdı. Heyecan, sevinc, qorxu bütün hissler bir-birine qarışmışdı. Geceni diri açmışdım. Ele Cavidan da sehere kimi yatmayıb mene ürek-direk vermekle meşğul idi... Ve gözlenen gün gelib çatmışdı. Hamı xestexanada idi. Anam, Leman, Araz, Mehseti, yoldaşı, Könül xanım, Azer bey, Nesimi öz ailesi ile, hele üstelik Cavidanın xalaları da gelmişdi.

Bir neçe saat sonra emeliyyat otağının bürüyen ard-arda "inqe-inqe" sesi ile gözlerimden yaşlar süzülmüşdü... Men artıq dünyanın en xoşbext qadını olmuşdum...

3 günden sonra böyük temteraqla meni xestexanadan çıxarmağa gelmişdiler. Aşağı enib ezizlerimi görende qeyri-ixtiyari

<< 1 ... 15 16 [17] 18 >>