meni sinesine sıxdı...

- Men de... Amma getmeliyem... Çünki 10 deqiqe çoxdan dolub deye isteksiz halda dillendim...

O:
- Yaxşı gözelim, get! deyerek meni serbest buraxdı...

Pilleleri yeni çıxırdım ki, Cavidan arxadan:

- Perim! deye meni sesledi...

İşveli gülüşümü simama yerleşdirerek:

- Nedir?! deye arxaya çevrildim..

- Seni sevirem...

- Men de, men de seni sevirem! deyerek qaçıb eve getdim.. Çox xoşbext idim... Hem de çox... Bu xoşbextliyi ruhumun en derinliyinde bele hiss edirdim...

***

Günler süretle ötüb keçirdi... Her yeni günüm Cavidanla daha menalı, daha gözel olurdu...
Cavidanın ailesinin bize tanışlığa geldikleri günden 10 gün ötürdü...

Axsam çarpayımda oturub kitab oxuyurdum...
Cavidandan gelen zeng meni ne qeder sevindirse de, onunla keçen qısa müddetlik söhbetimiz meni sevincimden göyün 7-ci qatına qaldırmışdı...
Telesik sagollaşaraq:

- Ana! Ana! deyerek anamın yanına qaçmışdım...

- Ne olub, Perim?..

- Ana, inidce Cavidanla danışdım... Heftesonu elçiliye gelecekler - deyerek ağlayıb anamın boynunu qucaqladım...

Anam da kövrelerek meni qucaqlayıb:
- Lap yaxşı gözel qızım. Gözün aydın. Allah xoşbext etsin seni menim balam deye sevincini biruze verdi... Leman da yanımıza gelerek bizi qucaqlayıb sevincimize şerik çıxdı...

***
Anamla Könül xanım danışaraq elçilikle nişanı bir günde qeyd etmeye qerar vermişdiler. Belece hem israfdan qaçmış olacaqdılar, hem de boş yere zaman itirmeyecekdiler. Bu Cavidanla menim de üreyimden olmuşdu...
Nişana çox az vaxt qaldığı üçün seher açılar-açılmaz Könül xanım, Mehseti, Zümrüd, men ve Cavidan alış-verişe çıxmışdıq. Anam işden izin ala bilmediyi üçün bize qatıla bilmemişdi. Her şeyi 2-3 güne çatdırmalı idik. Ard-arda bir neçe gün dükan-dükan gezib hem nişan üzüklerimizi seçmiş, hem de nişan xonçalarına yığılacaq parfüm, paltar ve diger eşyaları almışdıq. Çox heyecanlı idim. Könül xanım ve qızlar menden de heyecanlı ve sevincli idiler...

***
Nişana bir gün

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 18 >>