, Yaşar onun çenesinden tutub yuxarı qaldırdı. - Bilmirem kimin toyudur ,amma geline indiden yazığım gelir, - Bahar ne demek istediyini başa düşmeden Yaşara hefif teeccüble baxarken, o gülümsedi. - Çünki hemin toyda senden gözel heç kim olmayacaq , hetta gelin de. İkisi de onun dediklerine gülüb, berkden qucaqlaşdılar. Neden idi bilmirdi , amma Bahar qarşıda onu gözleyenleri hiss edirmiş kimi ,içinde narahatlıq keçirirdi. Sanki bu qeder xoşbextlik ona haram imiş kimi, sanki Yaşar ile onun seadetini kimse ellerinden alacaqmiş kimi ... Toya lazım olanları onlar Şebnem xanım ile birlikde aldılar . Nedense Bahar heç getmek istemirdi, feqet atası ve anası ,üstelik de Nazim dayısının xoş gününde iştirak etme mecburiyyeti, onun qarşısında başqa seçim qoymurdu . Baharı kende yola saldığı gün Yaşar da narahat idi. Onu tek qoymaq istemirdi, amma işde keçirilecek toplantıda iştirakı mütleq olduğu ve hemin toyda tanıdığı heç kim olmayacağı üçün getmedi. Cemi birce gün ve bir gece onsuz olmaq ,onsuz yatmaq fikri de Yaşarı deli edir, Baharsızlığın acı dadını boğazında hiss etdirirdi. Amma ne çare, her zaman , her gün de sevdiyi ile birlikde olacağını ona söz vermemişdiler. Axşam saatlarında Bahargil toyun keçirileceyi mekana daxil oldular ve onlar üçün ayrılmış, qonşulardan ibaret masanın arxasında oturdular. Hamının başı yemeye ve söhbete qarışdığı bir zamanda Baharın gözleri , reqsden sonra yerine, onunla eyni masaya eyleşen adamı görmekle böyümüşdü. Hisleri onu aldatmamışdı; bir addımlıqda olan xoşbextlik bele asan elde edile bilecek qeder yaxın deyildi...

<< 1 ... 4 5 [6]