eksi olmuşdu. Zakir bey oğlu ile bir daha elaqe saxlamamışdı. Bu defe de Aylinin toyuna göre bir araya gelmeye razılıq vermişdi. Amma Zahir ne nişana geldi, ne de toya. O,bacısını xoşbext görmek isteyirdi. Amma o, bilirdi ki, Aylin xoşbext deyil. Ona göre de gelmedi. Bacısına zeng edib meselenin esasını öyrenmeye çalışdı. Bilende ki, Aylin atasına göre razıdı, qezeblendi ve Ayline de toya gelmeyeceyini dedi. Aylinden bir daha bu mövzunu düşünmesini ve eger atası qarşı çıxsa, ona öz evini hemişe açmağa hazır olduğunu bildirib telefonu söndürdü.

***
Bu gün onların nişanı idi. Ne Selimin, ne de Aylinin üzü gülürdü. Bu ani evliliye her iki aile çaşbaş qalsa da, sevinirdiler. Nigar bir deqiqe de olsa, Aylinden ayrılmırdı.
-Aylin, sen düz elemirsen. Buna gerek razılıq vermeyeydin.
-Artıq gecdir, Nigar. Geri dönüşü olmayan bir işe addım atmışam. Sonradan peşiman oldum, amma sonra da geri addım atmağa cesaret etmedim,-dedi. Çox qemli idi. Ailesi bunu sadece gelin kederi kimi menalandırmışdılar. Amma Aylinin qelbinde o an fırtınalar qopurdu. Ata evinden köçme acısı, peşimançılıq ve.....
-Ah, canım menim,-deyerek Nigar Aylini qucaqladı.
Samirin fikri Nigarda idi. Gözleri ile Nigarı izleyirdi. Hara getse, ne etse, ona baxırdı. İlk görüşden mehebbet idi sanki.
-Selim, Aylinin refiqesinin adını bilmirsen? - soruşaraq Nigara baxdı.Nigar ise Aylin ile heraretle nese danışırdı.
-Samir, söz tapdın da danışmağa. Men heç Aylini tanımıram, o ki qala refiqesini.
-Sen özün bele seçim etdin de, ona göre heç kimi qınama. Bele bezgin halda danışma,-deyib barmaq silkeledi.
-Qınamıram . Sadece 6 ay ve her şey bitecek.
-Saradan ne xeber?
-7 ay sonra gelecek. Men getmeli idim yanına, amma bu olanlardan sonra gede bilmedim. Bütün bunlar birce tez bitseydi.
-Sen gerek her şeyi Saraya danışardın.
-Bilmirem, Samir. İndi, onsuzda, gecdi.O,gelene kimi her şey bitecek, onsuzda.
-Ne bilim, dost. Senden de baş açmaq olur ki.
Nişan artıq bitmişdi. Bu zülmün bitdiyine Selim sevinirdi.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>