ayılıb geri döndüm. Aycan qapının kandarında dayanıb kövrek baxışlarını üzümde sabitlemişdi. Onun baxışları qarşısında menim de gözlerim dolmuşdu. Dayımın qızı idi Aycan. Qohumlarım arasında meni başa düşen eyni zamanda menimde yanında rahat olduğum nadir insanlardan biri idi. Aycan Almaniyada tehsil alırdı bu sebebden uzun zaman olmuşdu ki, görüşmemişdik. - Aycan, senin üçün çox darıxdım. Qollarımı boynuna dolayıb göz yaşlarımı serbest buraxdım. - Ezizim, bir az daha ağlamağa davam etsen geri qayıdacağam. - Artıq heç yere getmek yoxdur, Aycan xanım. - Men razı. Aycan üçün çox darıxmışdım. Bu aralar meni heqiqeten başa düşüb, qulağ asacaq birine o qeder ehtiyacım vardı ki… - Aycan, ne yaxşı etdin gelmekle. - Senin nişanın olacaq ve men gelmeyeceyem? Ele şey olar. Aycan menden aralanıb üzümü elleri arasına aldı. - Hümeyra, çox gözel olmusan. - Çox sağ ol. - Yaxşı de görek, senin üreyini oğurlayan kimdir? Dolaba yaxınlaşıb kitabın arasından Xezerin şeklini götürdüm. - Xezer. - Ezizim, çox xoşbext ol... Yezne yaraşıqlı oğlandır. Ümid edirem senin kimi sakit qızı danışdırıb qeh - qehelerle güldürecek qeder heyat dolu biridir. Eks halda işin çetindir. Aycanın gülerek dediyi sözler menim tedirginliyimi artırmışdı. - Niye ki? - Nece yeni niye? Senin xasiyetin melum o, da senin kimi melanxolik biri olsa sizin heyatınız ancaq susaraq keçecek. Amma senin eksin olduğunda heyatın tamam deyişecek. Aycanın zarafat hesab etdiyi sözlerde böyük bir heqiqet yatırdı hansı ki, menim göre bilmediyim heqiqet. - Xezer nece biridir? - Çox şendir. Niye yalan danışmışdım bilmirem. Eslinde Aycana yox özüme danışmışdım yalanı. Çünki bizim xasiyyetimizin eyni olduğunu demek yanıldığımı etiraf etmek idi. - Hümeyra, sözlerimi ciddiye alma. Meni bilirsen, hemişe beleyem. Esas olan sizin bir - birinize duyduğunuz mehebbetdir. Sevgi varsa geri qalan her şey boşdur, canım. Sevgi? Bir anlıq bedenim ürpermişdi. Mene neler olurdu bele? Yaxşı ki, qarşı terefin gelmesi ile artan sesler söhbetimizi

<< 1 [2] 3 4 5 >>