Bölüm 23

Bahar ayaqlarının yere yapışdığını hiss etdi. Ayağa qalxmaq cehdi de ,dizlerinin taqeti çekildiyi üçün boşa çıxdı. Sonuncu defe gördüyü hemin dehşetli geceden ; yeni düz 5 ay bundan önce gördüyü Senan , indi tamam başqa insan idi. Qıvrım saçlar düzleşmiş, güneş altında iş görerek qaralan teni bele indi sanki ağarmış ve en esas o ceyran gözleri , uzunsov, qapqara gözler, indi tamam başqa cür baxır, başqa cür tesir bağışlayırdı. Ne bileydi Bahar, axı, saatlarla, günlerle, aylarla, yemeden, içmeden, sadece onlara baxaraq heyatını keçire bileceyini düşündüyü bu gözler bir gün ona bu qeder yad, hetta bu qeder ikrahdoğurucu gelecek, ne bileydi, ne bileydi?? Senan: adını diline ve üreyine yazdığı, görünüşünü qelbine hekk etdiyi, hemin o Senan, ilk sevgisi, ilk mecburi kişisi...Senan! İndi onun üreyini bulandırır, indi başına küt ağrılar salır, geceler yuxularına giren kabuslarını xatırladır, qabıq bağlayan yaralarını dırnaqlayıb deşir... Senan. Sevdiyi, hörmet etdiyi, onunla aile quracağı günü gözlediyi , xeyallara daldığı, her xınayaxdıda eline baş herfini hekk etdiyi, kiçik, 15 yaşlı könlünü feth edib , 2 il orada yaşayan Senan...Senan...
Senanın gözlerinde yaşlar, perişanlıq, sevgi ve hörmet ise bu aylar boyunca artdıqca artmış, öz pik heddine çatmışdı. Dodaqları aralanıb ,onun adını pıçıltı ile çekerken , toyun ses küyünde iten sesindeki yalvarış gözlerinde eks olunurdu.
Baharın qalxması ve heyecanla zalın ortasına doğru getmesi heç kimi teeccüblendirmedi. Hamı çox yaxşı bilirdi ki, onlar heç biri Senanın burada olmasını gözlemirdi. Senan heç düşünmeden onun ardınca getdi, lakin ayağa qalxmağa çalışan Şebnem xanımı İsgender kişi eli ile saxladı. Bütün bunlar kend camaatının gözünde nece görünecek deye düşünmemişdi bu defe o ; en azından bir defe de olsa,bir ata kimi qızına heyatını düzene salmağa imkan vermeli idi.
-Bahar, Bahar!- Senan, ayağındakı uzundaban ayaqqabılar ile bele çox celd şekilde ses-küylü zalı terk eden ve dehlize çıxan Baharın

[1] 2 3 ... 8 >>