heyasızlığın ile mehv edesen! Oğlumdan ve bizim ailemizden uzaq olsan yaxşıdı. Senanı unut!" sözleri ile desteyi onun üzüne qapatması, sanki dünen baş vermiş kimi Baharın qulaqlarında seslendi. Yumruqlarını yığıb , var gücü ile Senanı özünden uzaqlaşdırdı.
-Besdi, daha besdi. Mene heç ne deme, heç neyi izah etme , - deye başını aşağı dikib ağladıqca ağladı, amma Senan eksine, onun göz yaşlarına qarşılıq sözüne davam etdi .
-Yox , Bahar , bilmelisen. Menim atamın nece alçaq biri olduğunu, seni de ,meni de nece mehv etdiyini bilmelisen. Senin yanına gelerken meni saxladı, ele günü sabah elçi gedeceyini deyib, söz verib, meni şehere gönderdi. Her gün zeng edib ondan seni soruşanda "Ailesi razıdır ve sen gelende nişanı edeceyik. Narahat olma, orada derslerini oxu " deyib başımı aldadırdı. Men de saf kimi inanırdım. Her gün seninle danışmaq üçün alışıb-yanarken özümü saxlayırdım ki, atanı ve ya seni qezeblendirmeyim. Qış tetiline gelmek isteyende de, atam dostumu meni orada saxlamağa mecbur etmişdi deye yene heç neden xebersiz Bakıda qaldım,- Senan göz yaşlarını sildi, özünü toxtaq tutmağa çalışır, ancaq bu bir o qeder de yaxşı alınmırdı, çünki sesi titreyir, göz yaşları ise dayanmadan axırdı.
- Yay tetilinde qayıtmağımla, ele ilk gördüyüm dostum mene senin artıq ere gedib köçdüyünü deyende deliye dönmüşdüm, qulaqlarıma, etrafdakılara ,heç kime ,heç neye inanmaq istemirdim. Hele atamın utanmadan "Men bunu senin üçün , senin yaxşılığın üçün etdim" demesi son damla oldu. Bu zamana qeder içimde ona qarşı yığdığım bütün kin, bütün nifreti püskürmüşdüm, sonunda ise onu yerde üreyini tutmuş veziyyetde görüb, sadece susaraq oranı terk etmişdim.
Senan susdu, Bahar ise başını qaldırmadı.
-Burax...gedim...- saniyeler sonra ortalıqdakı sükut Baharın başını qaldırmadan ,pıçıltıyla dediyi sözler sayesinde dağıldı.
-Bahar, - perişan ,eyni zamanda da heyecanlı sesi ,Senanın iri açılmış gözleri ile müşayiet olunurdu.
-İndi bütün bunların, heç neyin , qetiyyen heç neyin ferqi

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>