Baharın başının altına qoyduğu balıncı qucaqlamışdı. Bahar hele göz yaşları qurumamış gözlerini ona dikmiş, dodaqlarını acı gülümseme ile dartdı. Eynini bele deyişmeden erinin yanına uzananda Yaşar yuxulu gözlerini açıb ,ona baxdı.
-Geldin?- deye tebessüm ile sevincini bildirmeye çalışdı.
-He, geldim, - Baharın pıçıltısı ile birlikde gözünden axan damla böyük yataqda öz izini qoyaraq onu görünmeyecek şekilde islatdı.
-Bir daha getme yaxşı?- Yaşar qucağındakı balıncı onun başının altına qoydu ve Baharı ağuşuna aldı.
-Senin üçün çox darıxdım.
-Getmeyecem, söz verirem...

Baharın qulaqlarında Senanın dediyi sözler öz vehşeti ile defelerle , minlerle , milyonlarla defe tekrarlanırdı. Bütün gün erzinde o, özüne yer tapa bilmedi, anası ile danışmaq cehdleri de uğursuz alındı. Qızının yadına yeniden keçmiş sevdiyi düşer deye her söhbetden çekinen Şebnem xanım yalnız yemek bişirmek ve dünenki toy haqqında danışa qalmışdı. Baharın anasına Yaşar ile arasındakı münasibeti ve Senanın hele evlilikden önce onun başına getirdiyi oyunu danışa bilmeyeceyini başa düşmesi üçün bir neçe defe ağzını açıb , mövzunu nece başlayacağı ,haradan başlayacağı haqqında texmininin bele olmadığını anlamaq gerekmişdi. Senan dediyi kimi idimi heqiqeten her şey? Yeni, Yaşar heç vaxt onu qebul etmezdimi? Yeni , heqiqeten de Bahar her şeyden vaz keçib buralardan getmeli idimi? Yoxsa...belke...Belke Yaşar qebul ederdi? Axı o da sevir, axı o da Baharı Bahar onu sevdiyi kimi sevir, axı Bahar bunu onun her toxunuşunda, her öpüşünde hiss edir. Yox, ince toxunuş ve öpüş sevgi göstericisi deyildi. Belke de Yaşar sadece Nurayı unutmaq istediyi üçün ona bu qeder yaxın davranırdı. Beyin artıq düşünmek qabiliyyetini itirdiyi haqqında melumatı ötürmeye başlayanda Bahar özünü yatağa uzanmış halda tapdı. Elinin altında hiss etdiyi yatağ örtüyü bir az sonra sıxıldıqca sıxıldı. Ağ rengli tavana tuşlanmış gözler dolduqca boşalır, boşaldıqca dolurdu, yene boşalır, yene dolurdu. Xirtleyine yığılan acı medesine

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>