süzüldükce, titreyen elleri örtüyü sıxdıqca sıxırdı, sıxırdı, boğazını sıxırmış kimi, ele indice canını alacaqmış, rahatlayacaqmış kimi.
Bele olmaz! Ele bu gün, ele bu gece , o her şeyi erine danışacaqdı. İnsanın özüne verdiyi söz, yerine yetirilmesi çetin olan istek olacağından xeber verir; Bahar da bu çetinliyin altında , qarışqa daşın altında ezildiyi kimi ezilirdi. Aniden, göze görünmeden...
Yaşarın isti ellerini yanaqlarında hiss edende ayıldı. Ağlamaqdan şişen gözlerinin içine baxan bir cüt sevinc ve sevgi dolu gözün altında tebessüm ile uzanan dodaqlar onun adını ehtiyatla , sanki hele de oyatmağa qıymırmış kimi çekdi.
-Bahar, yerine keç, üstü açıq yatsan soyuqlayarsan.
Bahar yerinde dikelende Yaşar da ayağa qalxdı ve ona yerine keçmek üçün kömek etmeye hazırlaşdı, lakin Bahar sadece qalxdığı yerde oturdu.
-Men sizinle danışmalıyam.
Mövzunun ne derecede ciddi olduğunu başa düşmek üçün onun sesini eşitmek de kifayet idi.
-Bahar, sen çox yorğunsan, - deye onun yanına oturan ve ayaqlarını yataqda uzadan Yaşar Baharın yanağını yeniden elinin cengine alaraq onu baş barmağı ile sığallamaga başladı.- gel sabah...
-Yox ,bu gün, ele bu gece ve indi!- keskin etiraz, heç düşünmeyen Bahardan gelmişdi.Yaşar qarşı durmağın menasızlığını derk edib ,sakitce qulaq asmağa başladı. Onun üz ifadesi "bu balaca ,şirin qız ciddi ne deye biler ,axı?" kimi idi ve Bahar bunu hiss etdiyi üçün özünü daha sert tutmağa çalışaraq, söze başladı.
-Siz bilirsiz ki, bu evlilikden önce menim de başqa sevdiyim insan olub ,- ele ilk cümle ile Bahar erinin üz ifadesinde deyişiklik olduğunu görse de ,geri çekilmedi, çünki bu gün mütleq şekilde sona qeder gedecekdi.

<< 1 ... 6 7 [8]