elçatmaz, sonu olmayan menzil...
Bahar içinde yığılıb qalan bu dolğunluğu qusmaq lazım olduğunu başa düşürdü. Eger kimese öz halını anlatmasa, kimlese bölüşmese ,üreyinin partlayacağını hiss edirdi. Anasına açılmaq isteklerinin hamısı boşa çıxdığı üçün artıq cehd bele etmirdi. Heç Şebnem xanım da xoşbext olduğunu düşündüyü qızı ile eri ile arasındakı münasibet barede danışmaq istemirdi.
Şebnem xanım ile İsgender kişinin Kende dönecekleri günden önceki gece , bu evde yeqin ki, uzun müddetlik son axşam yemeyinde, bütün aile üzvleri ( hemçinin de böyük tesadüf neticesinde Yuliya ) qonaq otağında , bir süfre arxasına yığışmışdı. Bahar valideynlerinin eve qayıtma sevincini göre bilirdi , bu sevinci onlarla bölüşürdü, lakin içi hüzn dolu idi. Onlarla kende qayıtmaq isteyinin içinde baş qaldırmasına qarşı çıxmaq çetin idi; çünki Yaşar adı ve bu adın sahibi onun artıq bir ömür boyu şehere aid olacağından xeber verirdi.
-İnşeAllah, biz de bir neçe hefteye gelib sizin yeni temirli evinize baş çekerik,- deye Fateh az önce edilib bitmiş kend haqqındakı söhbetden derhal sonra dillenende ,Şebnem xanımla İsgender kişi devet yağışını yağdırdılar, mütleq gözleyeceklerini bildirmeden dayanmadılar. Bahar da öteri gülümsedi, lakin yanında oturan erinin bu söhbetlerden çox uzaqda olduğunu görüb, yeniden simasına çöken narahatlığı gizletme çabasına davam etdi. Yuliya yemeyini yeyerken getdiklerine çox sevindiyi qonaqlar ile söhbete qarışmamaq üçün telefon adlı üsuldan istifade edirdi.
-Sizi bir şertle buraxıram ki, mütleq yeniden geleceksiz.
-Elbetde geleceyik, inşeallah xoş xeberlerden sonra hele çox geleceyik, - deyen İsgender kişini destekleyen heyat yoldaşı ile qudası Baharla Yaşara eyhamlı baxışlarını ünvanladılar. Bahar derhal ona yönelmiş diqqetden çekinib kömek meqsediyle erine baxdığında bu fikri onlarla paylaşdığı gözlerinden belli olan Yaşardan da gözlerini qaçırdı. Axı o özü de erinin ondan neinki yaxınlıq , eyniyle bu yaxınlığın neticesini de gözlediyini bilirdi.

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>