Bolum 4.

Yatağa uzanıb özümü ele almağa daha doğrusu bir az evvel ne yaşadığımı anlamağa çalışırdım. Bir az evvel men Onuru qucaqlamışdım. Onur menim etdiyimi yadırqasa da nedense qorxduğumu başa düşüb o, da meni qucaqlamışdı. Qısa bir an idi, amma mene çox tesir etmişdi. O an dünyanın en güvenli yerinde imiş kimi hiss etmişdim özümü. Nefesini duymuşdum onun... Bu meni heyecanlandırmağın yanı sıra qeribe hiss etdirmişdi.
Ne etdiyimi tam derk etdiyim zaman geri çekilib zirzemiden çıxdım.
- Onur, men qorxuram. - dedim sadece.
Onur işaret barmağı ile mene dayanmağımı bildirdikden sonra zirzemiden kiseni çıxardı. Onun qaşlarını düyünlemesinden hiss olunurdu ki, kise çox ağırdır. Kömek etmeyi istesemde ede bilmirdim. Çünki bir az evvelki yaxınlığımız meni heyecanlandırmış ve eyni zamanda utandırmışdı. Yene eyni şeyi yaşamaq istemediyimden kömek etmemeyi seçmişdim.
Onları yola saldıqdan sonra otağıma keçmişdim. Onur qüsurlu olduğuna göre men ona acıyırdım. Buna göre ona yaxın olmaq meni bu qeder heyecanlandırmış olsa gerek. He, he tek sebeb bu idi.
- Hümeyra,
Aycanın sesini eşidib iti addımlarla çöle çıxdım.
- Aycan, harada idin?
- Men atamgil ile çıxmışdım, nenemgil de rayona yasa gedibler. Yatmışdın oyada bilmedim. Nese olub?
- Yox, yox, yaxşıdır her şey.
- Gözüme heç yaxşı deymirsen. Deqiq her şey yaxşıdır?
- Yaxşıdır... İnan mene.
Süni gülümseme ile Aycanı özüme inandırmışdım. Amma heç yaxşı deyildim. Niye bele olduğumla bağlı heç bir fikrim yox idi.
- Sabah seni bir yere aparacağam.
- Haraya?
- Onu demezler, Hümeyra xanım,
- Ezizim, men heç yere getmek istemirem. Üzürlü say.
- Etiraz qebul olunmur.
- Amma…
Aycan meni dinlemeden otağına keçmiş, men ise düşüncelerimle baş - başa qalmışdım. Eks qütübler bir - birini çeker sözü Aycan ve menim veziyyetimizde öz eksini tapırdı. Men tekliyi ne qeder çox sevirdimse Aycan da bir o qeder sevmirdi. Men ne qeder qaraqabaq idimse Aycan bir o qeder gülerüz idi. Bütün bunlara reğmen nece olurdu da biz bu

[1] 2 3 ... 6 >>