qeder yaxşı yola gedirdik bilmirem. Başımı yelleyib otağıma keçdim.
- Hümeyra,
Ertesi gün çay ve kitabdan ibaret menzereye qarşı tezece oturmuşdum ki, Aycanın sesine qaşlarımı düyünledim.
- Ezizim, dedim axı men heç yere getmek istemirem. Xahiş edirem, meni rahat burax.
- Olmaz... İndi bele naz edirsen, amma emin ol sende seveceksen.
- Senden qurtuluş yoxdur, deyesen?
- Eynen.
Könülsüzce razılaşıb ayağa qalxdım.
- Heç olmasa haraya gedeceyimiz haqqında ipucu ver,
- Tekbaşına kitab oxuya bileceyin bir yer.
Meni xeyli teeccüblendirmişdi Aycanın fikri... Geldiyimiz zaman gözlerime inana bilmemişdim. Bura bir bağ idi. Kend ehalisi buranı temizleyib park halına getirmişdiler. Hetta bir neçe yere oturacaq da qoymuşdular.
- Aycan, bura çox gözeldir.
- Beyeneceksen demişdim... Sen otur men telefonumu evde unutmuşam alıb gelirem.
Aycan getdikden sonra ağacın altında oturub gözlerimi yumdum. Temiz hava ve sessizlik, en sevdiyim ikili ile baş - başa qalmışdım.
Yanımda hiss etdiyim hereketlilikle gözlerimi açdım ki, Onur tam qarşımda dayanıb. Üzünden eksik olmayan tebessümü menim ürek döyüntülerimin süretini artırmasına sebeb olurdu. Heç cüre sevmemişdim bu halımı. Onur yaxınlaşıb yanımda yere oturdu. Baxışlarını üzümden çekmeden baş ve işaret barmağını geniş açıb üzüne çekdikden sonra elini yumruq şeklinde bükdü ve barmaqlarını birleşdirdi. Daha sonra onu ilk gördüyümdeki kimi gülümsemeyimi işare edib tekrar elini bükerek barmaqlarını birleşdirdi. Ne demek istediyini başa düşmemişdim. Teessüfle başımı yelleyib,
- Başa düşmedim. - dedim.
Onur cibinden balaca defter ve qelem çıxarıb yazmağa başladı. Bitirdiyinde kağızı iki barmağının arasında mene uzatdı. Bu zaman gülümsemeyide ihmal etmirdi. Kağızı alıb oxumağa başladım.
"Çox gözelsen, amma gülümsediyinde çox daha gözel olursan"
Bu yaşıma qeder eşitdiyim heç bir iltifat meni bu qeder heyecanlandırmamışdı. Qeyri - ixtıyari gülümsedim.
- Oldumu?
Başını razılıq menasında yelledi.
- Neçe yaşın var?
Yaşına

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>