normal idi.
- Qeşeng qız, niye tek oturmusan? Darıxmırsan sessizlikden?
Cavab vermeden baxışlarımı etrafda gezdirmeye davam etdim.
- Niye dinmirsen, qeşeng qız? Belke bunun cavab vereceyini gözleyirsen?
Onların Onura "bu" demeleri ve medeniyyetsiz danışıqları daha sonra da arsızca gülüşmeleri meni çox qezeblendirmişdi. Sert baxış atsamda gencler üzsüzlüklerine davam edirdiler.
- Bu cavab vere bilmez. Bilmirsen, danışa bilmir.
- Kesin sesinizi!
- Qezeblendin? Olmaz bele, gördük ki, sakit oturmusan bizde geldik dedik belke tanış olduq. Amma bele çıxır ki, sen bu lalı bizden üstün tutursan.
- Bu saat burdan cehennem olmazsanız polis çağıracağam.
Olan qalan eseblerimide tarıma çekirdi axmaq gülüşleri.
- En yaxşısı sen bu lala de, bir qehreman kimi qurtarsın seni.
Onur hiss etmişdi deyesen. Başını qaldırdığı zaman menim başqa istiqamete baxdığımı görüb geri döndü. Baxışlarını hem genclerin, hem de menim üzümde gezdirerek ne danışdığımızı anlamağa çalışırdı. Mene çox pis tesir etmişdi Onurun halı. Sesleri eşitmeden nelerse başa düşmeye çalışmaq çetin olsa gerek ki, gözlerini qırpışdırırdı.
- Ne oldu polis çağırırdın?
Onurun gözlerindeki keder meni heqiqeten çox incitmişdi. Onun acısını qelbimde hiss edirdim sanki. İmkan vere bilmezdim bu acımasız davranışlara.
- Size yox olun dedim!
Qezeble çığırıb ayağa qalxdıqdan sonra işaret barmağımı havalandıraraq davam etdim.
- Axırıncı xeberdarlığımdır, axmaq sözlerinizden birini daha eşitsem sizin üçün çox pis olacaq... İndi o işeyaramaz beyninizi ve çirkaba bulaşmış üreyinizide götürün derhal cehennem olun buradan!
O qeder qezeblenmişdim ki, ehvalım özümede teeccüblü gelirdi. Genclerin sessizce uzaqlaşmasından sonra yerime oturdum. Onurla bu cür reftar etmeye heç kimin haqqı yox idi.
Baxışlarımı Onura çevirdiyim zaman onun mene çox qeribe baxdığını gördüm. O baxışlarda minnet, heyranlıq, utancaqlıq ve en esasıda özündeneminlik kimi bir çox duyğu açıqca görülürdü.
- Mene niye ele baxırsan?
Dayana bilmeyib

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>