Selim onun otağına gelmeye. Addım sesleri onun otağından uzaqlaşmağa başladı ve qapı sesi eşidildi."Aha ,demek, Selim öz otağına getdi" -deye düşündü. Tez fürsetden istifade ederek pilleleri endi. Gülnare xalanın: "Qızım seher yemeyi yemeyeceksen?"- sualına telesik :"ac deyilem", - deyib evden qaçaraq çıxdı. Maşınına eyleşmek isteyende açarı otağında unutduğunu xatırladı. Alnına astadan vuraraq: "Axx nece yaddan çıxardım?"-dedi. Sonra öz-özüne düşünmeye başladı: "Belke, heç içeri girmeyib, taksi ile gedim...Yox. Bu nece ola biler?Özüne gel, Aylin. Sonuna qeder Selimden qaça bilmezsen axı". Cüretini toplayıb eve girende Selim de bayıra çıxırdı. Qapını açmaq isteyende Selim bayıra çıxmaq üçün qapını açdı. Aylinin qapını açmaq üçün qalxan eli havada qaldı. Bir anlıq donub qaldı. Dili topuq vurmağa başladı:"Meeen.meen".Selim de ona baxaraq:"Nese olub? "-dedi.
Aylin bütün cesaretini toplayıb:"Selim, men çox üzr isteyirem. Men dünen çox içdim. Nece oldu, heç inan, özüm de bilmedim. Men çox utanıram. Bağışla meni. Dünen özümü axmaq kimi apardım. Rezil etdim özümü", -dedi ve çaşqın baxışlarla Selimin dilinden çıxacaq sözlere hakim kesildi. Selim ise çox quru şekilde: "Men yaddan çıxarmışam artıq. Amma bundan sonra çalış,içme",-dedi. Ve maşınına minib getdi. Aylin ise onun arxasınca eseble: "Ayyy"-deyib Selimin ağzını eymeye başladı:"Men yaddan çıxarmışam. Amma bundan sonra içme ". Sonra ciddi amma bir o qeder de gülmeli bir sima ile:"Senden soruşan deyilem içende, mister qaraqabaq. Mene ders keçmeyine bax sen bunun. . Esl öküzdü. Hissiyyatsız",- deyerek eve girdi.
Yol boyu Selim ancaq güldü. İş yerinde de Samir onu sual ateşine tutmağa başladı ki, ne baş verib? Niye ağzı qulaqlarındadır? Bir cavab ala bilmediyini görüb özü danışmağa başladı
-Heç soruşmursan dünen qardaşın ne etdi?
-Neyi ne etdi?
-Ohoo, Selim bey, sizin ağıl tamam uçub ki. Nigarı deyirem de.
-He, he, anladım. Ne oldu ki?
-Dünen men aparacaqdım Nigarı eve. Ne illah etdim, razılaşmadı. Axırda da bir
Xosdu can
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç
