maşın geldi. Sen deme ,qızın istediyi bir oğlan var imiş. Belece de menim sevgi hekayem başlamadan bitdi.
-Bu pis oldu. Senin yerine, doğrudan da, üzüldüm.
- Bir şey olmaz. Heyat davam edir. Yaxşı ki,çox da özümü hisslere vermemişdim. Sadece çox xoşuma gelmişdi. Çox qeşeng qızdı,-dedi. Bu vaxt Selimin telefonu zeng çaldı. Selim sevine sevinerek zengi açdı.
-Samir, bağışla, qardaş, bu zengi açmalıyam, - deyib Samirin yanından uzaqlaşanda Samir de :"olsun buyur işinde ol" - dedi ve öz iş otağına üz tutdu.
-Salam, Selim
-Salam, Saram.
-Heyatım, axşam görüşe bilerik?-soruşdu.
Selim bu eşitdiyine çox sevindi.
-Sen Bakıdasan? Ne vaxt geldin? Mene niye demedin, seni qarşılayardım.
-Özüm demedim, heyatım. Sene sürpriz etmek istedim.
-Çox gözel sürpriz oldu, ezizim. Axşam saat 6da görüşerik.
-Olar..Helelik, canım.
-Helelik,Saram.
Selim öz saydığını saysın ,görün, Kazım bey ne sayır.
Evde oturub xanımı Seyran xanımla danışırdılar. İkisi de Aylin ve Selim üçün darıxdığını deyib bir -birine baxdı.
-Sen en yaxşısı dur axşama hazırlıq gör. Axşama uşaqları çağıraq , gelsinler.
-Ela olar, Kazım,-deyerek Seyran xanım sevindi.
-Hem bir baxaq , görek,araları necedi? Yola gedirlermi?
-Düz deyirsen. Özleri tez evlenmek istese de,arada Sara var idi.
- Yox. Daha Selime yaxın durmaz her halda,-dese de, Seyran xanımın sözünü düşündü. "Belke,doğrudan da ,el çeken deyil Selimden",-düşünerek Selime zeng etdi.
-Alo ,oğlum
-Buyur, ata.
-Necesen oğlum? Gelinim necedi? Yaxşı baxırsanmı ona?
- Şükür, ata, yaxşıyıq.
-İncitmirsen ki gelinimi?-deyerek Selim onu görmese de, qaşını çatdı.
-Yox, ata. Her şey qaydasındadır.
-Lap yaxşı. Onda axşam gelinimin dilinden eşidim gerek onu incitmediyini,- deyib güldü.
-Başa düşmedim, ata.
-Neyi başa düşmedin? Deyirem, axşam gelinimi de götür, gel. Hazırlıq görürler artıq evde.
-Amma, ata.
-Heç ne eşitmek istemirem, Selim. Dedim, gelin, vessalam.
-Yaxşı, ata, - Selim dilxor oldu. Atası da hemişe Sara ile arasında qaratikan kolu
Xosdu can
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç