Bölüm 25

Yaşar eynini deyişib işe getmek üçün çox tez qalxdı ; heç Cavidan oyanmamış yola düzeldi ve maşında dostuna melumat mesajı yazaraq gönderdi. Cavidan ile söhbet çox yaxşı olmuşdu; fikirlerini düzene salmaq üçün buna heqiqeten ehtiyacı var idi ve dostu sözün esl menasında ona kömek etmiş oldu. Sehere yaxın artıq eve çatmışdı. Görmediyi bir gün erzinde , artıq günlerdir incidiyi, acıq etdiyi ve bununla da incitdiyi , ezab verdiyi heyat yoldaşı üçün çox darıxmışdı. Otağa girdiyinde , qaranlıq olduğu halda bele , yatağın yalnız ona aid olduğu hissenin qırışdığını görmüşdü. "Beli, eyni hisleri Bahar da yaşayırdı ve aralarına 3-cü şexsin girmesine her ikisi icaze vermemeli idiler " - deye düşündü. Hamamın qapısı bağlı idi , lakin içeriden ses gelmirdi deye Yaşar eyniyle arvadının etdiyi kimi yatağın Bahara aid olduğu hisseye uzandı. Elindeki ülgücü son göreceyi eşya olaraq izleyen Bahar ,damarlarını son ağrıya hazır veziyyetde saxlamışdı. Gözlerinin önünde qanlar içinde yatan soyuq ve cansız bedenini bu veziyyetde tapan erinin heyreti ve heyecanı var idi. Yaşar yeniden xeyanet yaşayacaqdı, eynisinden olmasa da ,en azından özünü yeniden aldadılmış kimi hiss edecekdi, ele deyilmi? Eledir! Alçaq Bahar! Ona heç ne demedin, etiraf etmedin , yene Nurayın etdiyi kimi ezab veren , üreyini her kese qarşı kilidleyen suallar içerisinde qoyub getdin. Sen ölüme bele layiq deyilsen; sen heç ölmeyi de bacarmırsan. Bahar esen elindeki ülgücü yerine atdı ve geriye doğru sendeledi. Bu an onun qarın nahiyesine sarılan eller Baharı özüne doğru çekdi. Dayaq kimi qızın zerif çiynini istifade eden çene Yaşarın idi. O, Baharın burnuna bütün etirlerden xoş gelen etrini içine çekdi ve isti dodaqlarını onun bütün bedeni kimi soyuq olan qulağına yapışdırdı. -Men seni sevirem, - deye açılıb örtülen dodaqlar ani öpüşle Baharın qulağında seda verdi. Cemi 3 sehirli söz, cemi 3 kelme kifayet idi ve Bahar ölüm haqqında bütün fikirleri beyninden silib, evezine yaşamaq, hem de deli-dolu yaşamaq

[1] 2 3 ... 7 >>