Yaşar sifarişi verdiyi zaman onu heyranlıqla izleyen Bahara simasına tebessüm qonduraraq baxdı. -Yer xoşuna geldi? -Her şey ele birden-bire oldu ki... -Bundan sonra hemişe bele olmalıdır. Dünen bütün gece bu haqda düşünmüşem.Niye biz bu zamana qeder heç vaxt tek qalmamışıq? Özümüze vaxt ayırmalıyıq ele deyilmi?- söhbet dünen geceden açıldığı üçün Bahar özünden asılı olmadan qeribe şekilde dodaqlarını çeynemeye başladı. Gözlerini qaçırmasından Yaşar her şeyi başa düşmüşdü. -Dünen Cavidangilde idim, gece içki içdiyim üçün maşın idare ede bilmedim. Ona göre seher geldim. -Hee, beledir, - Bahar gizletmeye bele çalışmadan razılığını üz ifadesinde ve sesinde cemleşdirende Yaşar onun ellerini ellerine alıb ovucları arasında sıxdı. -Dünen gece daha bir şey fikirleşdim, bilirsen ne? -Ne?- Bahar işıldayan gözlerini erinin gözlerine dikmişdi. -Seninle başqa eve köçmeliyik, elbetde ele indi ,bu saat yox , amma bir müddet sonra. Genc aile olaraq valideynlerimiz ile birlikde yaşamaq yersizdir. Bahar başını razılıq elameti olaraq terpetdi, razı qalan eri ise onun ellerini öpüb, qarşılarına gelen yemeklere yer açdı. Her şey unuduldu: küskünlük, ezab veren xatireler, inamsızlıq; hamısı küle döndü uçdu , denize qarışdı ve bir daha üze çıxmayacaq kimi cütlüyün gözünü kor etdi. Yemek yeyildi, çox qısa söhbetler esnasında uzun baxışmalar , sevgi dolu el tutuşmalar; hamısı rahatlıq , hüzur verirdi. Sanardın ki, her şey bitib, her şey unudulub ve yeni bir başlanğıca start verilib. Ele bil artıq evliliklerinin ildönümünü keçiren evli cütlük idi onlar ve xoşbext idiler , sadece bir körpe sevince ehtiyacları var ve onu da bir müddet sonra elde edecekler. Amma asan idimi bu qeder, elçatan idimi yeni? Yemekden sonra deniz qırağında gezerken Yaşar bir neçe defe Baharı qolları arasına almış ,birlikde onlara doğru irelileyen dalğaları izlemişdiler. Bahar bu güclü qollar arasında özünü esayişde hiss edirdi. Aralarında uçurum yox idi, mesafe yox idi. Gözlerini yummuş, özünü dalğaların ağuşuna

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>