gündür ki, Onuru görmemişdim ve onun üçün inanılmaz çox darıxmışdım. Bunun tek sebebi Aycanın düşündüyü cefengiyat yox, menim Onura alışmış olmağım idi. Bir az dayanmışdım ki, onun velosipedle mene teref geldiyini gördüm. Onuru görmeyin bele mene ne qeder yaxşı geldiyini, indi derk edirdim sanki. Yanımda dayanıb gülümsedi. Mene oturacağın önündeki boşluğa oturmağımı işare edib özünü bir qeder geri çekdi. - Bes haraya gedeceyik? Anladığım qederi ile sürprizmiş, deye bilmezmiş. - Olmaz... Az da olsa demelisen. Bele hallarda Onur qaşlarını düyünleyirdi ve bu mene inanılmaz zövq verirdi. İndi de onu göre bilmek üçün idi bütün çabam. Onur başını etiraz menasında yelleyib qaşlarını düyünledi. İstediyimi edib onu esebleşdirmeyi bacarmışdım. Dediyi yere oturduğum zaman ürek döyüntülerim öz süretini yene artırmışdı. Çox yaxın idik, hetta onun nefes alıb verişini bele duyurdum. O qeder heyecanlı idim ki, kelimeler kifayetsiz qalırdı. O gün ferqine varmışdım daha evvel bu cür heyecan yaşamadığımın. Çox böyük sehv idi nişanlı qızın subay oğlanla gezmesi. Sehv etmekden qaçınan biri olaraq bu mene niye tesir etmirdi bilmirem. Bir xeyli getdikden sonra sıx yarpaqlı iri bir ağacın altına çatdıq. Mehleden bir qeder aralı böyük bir sahenin içinde idi ağac. Onur velosipedi kenarda saxlayarken men ağacın altında öz yerimi aldım. Çox sakit huzur dolu bir yer idi ve menim xoşuma gelmişdi bura. Eneneme sadiq olaraq yerde bardaş qurub gözlerimi yumaraq sessizliyi dinlemeye başladım. Yanımda hereketlilik duyub gözlerimi açdığımda Onur yanımda oturub meni izleyeyirdi ve biz göz - göze gelmişdik. Onun zülmet geceyi xatırladan qara gözleri insanın içine işleyirdi. O baxışlarda yox olur özümü tamam itirirdim. Onur heqiqeten çox yaraşıqlı idi ve getdikce menim gözümde doğmalaşırdı. Özümü ele almağa çalışsamda mümkün olmurdu. Onur menim elimi eline alıb yuxarı qaldırdı ve yavaş hereketlerle barmağımdan üzüyü çıxardı. Bu üzük Xezerle menim aramdakı bağın simvolu idi. Aramızdakı bağın başqa biri

<< 1 2 [3] 4 5 >>