qalım sonra beraber qayıdarıq. - He, anacan, yaxşı düşünmüsen... Amma demedin ne üçün burada olduğunu, - Bir az evvel dedim axı, sinif yoldaşım qeza keçirib ziyarete gelmişem deye... Deqiq yaxşısan sen? - Yaxşıyam, sadece yorğunam. - Ezizim, bir az evvel Aycan dedi ki, bura sene yaxşı gelib hetta özüne dost bele tapmısan. Sen içine qapalı qızsan qorxurdum ki, burada da üstegel Xezersiz özüne daha çox qapanacaqsan. Amma düşündüklerimin eksi olduğuna çox sevindim. Heç ne demeden anama qısıldım. Dost... Onur menim üçün dostluq mefhumundan çox önde idi deyesen. Ne hiss etdiyimi tam anlamırdım, amma mene yad olduğunu ve tehlükeli duyğular olduğunu başa düşürdüm. - Hümeyra, üzüyün hanı? Anamın sualı ile tedirginlikle yerimde qımıldandım. - Üzüyüm... Ana, men... Men bilmirem. - Nece yeni bilmirem? Taxmamısan? - Yox, men taxmışdım... İndi... Bilmirem... Deyesen, itirmişem. - Ne? İtirmişem nedir? Hümeyra, sen nece bu qeder mesuliyyetsiz davrana bilersen? - Ana, ne ede bilerem? İtirmişem. - Bu Xezerle senin aranda böyük bir probleme sebeb ola biler, xeberin var? - Ede bileceyim heç ne yoxdur. Üzük söhbetinin bir an evvel bağlanmasını ümid ederek dediyim söz anamı çox qezeblendirmişdi. - Hümeyra, derhal otağına qalx! Heç ne demeden çardaqdan çıxıb otağa teref addımladım. - Hümeyra, düzünü de, üzüyün hanı? Aycanın arxamca gelerek dedikleri olan qalan esebimide tarıma çekmişdi. Ona qarşı sebebini aydınlaşdıra bilmediyim bir öfke vardı içimde. - Dedim axı, itirmişem. - Harada itirmisen de, axtarıb taparıq. Geri dönüb qezeble çığırdım. - Bilmirem! Otağa keçib qapını arxadan bağlayaraq yatağa uzandım. Bu olanlar çox yalnış idi. Heç olmamalı olan olmuşdu ve men sehvlerimin üstüne yalan danışmağı da elave etmişdim. Xeyanetimi ört basdır etmek üçün günahların en böyüyünü etmiş yalan danışmışdım. Mene neler olurdu bele...

<< 1 ... 3 4 [5]