Aylinin qelbini qıra bileceyini bele düşünmürdü. En esası ise Aylinin qırıldığını görmürdü.
-Hee. Dee.. Niye bele etdin? -Aylin ise hele de ümidli idi. Selimin sehvini anlayacağını sanırdı.
-Aylin, sen alude olmusan sanki bu evliliye. Men seni aldatmıram. Men sene demişdim, sevdiyim var, - keskin nezerini Ayline dikdi. Bu defe çox acımasız idi sanki. Sanırsan qelbinde ürek yerine daş döyünür.
Aylin onun bu danışığından daha da esebileşdi. Bir insan yeni bu qeder hissiyyatsız ola bilerdimi?
-Amma indi evliyik.Hamı da ele bilir, en azından davranışlarına diqqet ede bilersen,- dedi ve Selime küsgün,eyni zamanda esebi nezer saldı.
-Özünü buna çox da öyreşdirme, Aylin. 4 ay sonra bitecek olan bir evlilikden danışırıq. Senin menden hesab sormağa haqqın yoxdu. Sen menim neyimsen axı? Hee? Anamsan, atamsan, yoxsa arvadımsan? - sözü ele istehza ile dedi ki, Aylinin qelbi daha da qırıldı. Gözünden yaş axdı. Axan yaşı celd silib üzünü çevirdi. Sonra üzünü Selime döndü.
-Senin etdiyini men sene etsem,nece olardın?-dedi ve otağına getmek üçün pillekene doğru yol aldı.Ağlına gelen sözden üzünü turşutdu ve Selime döndü.
-Diger meseleye gelince, men senin heç neyinem. Bunu da yaxşı saxla ağlında,-dedi ve esebi ve yeyin addımlarla otağına çıxıb qapını çırpdı.
Selim eseble "ahh" deyerek elini divara vurdu. Onun da bu xasiyyetinden keçmeyesen de. Esebileşende elini hara geldi, vururdu. Aylinin ardınca o da otağına gedib qapını çırpdı.
Bütün gece ne Selim, ne de Aylin yata bildi. Yataqlarında dönüb-durdular. Düşünceler beyinlerini gemirmekde meşğul idi. Aylinin qelbi qırıq idi. Selim ise Aylinin son dediklerini xatırlayırdı. Doğrudan da ,Aylin etseydi Selim kimi,onda o,nece reaksiya vererdi? Selim artıq sehv etdiyini anlayırdı. Anlasa da ,ne fayda? Qırılan qırılmışdı, söylenenler söylenmişdi. Ah-vay etmek,peşiman olmaq yersiz idi.
Aylin axırda yata bilmediyini görüb metbexe endi. Susamışdı. Fikirli halda metbexe endi. Su süzdü özüne. Hele de bayaqkı söhbeti düşünürdü.
Xosdu ureyim
Təşəkkurlər mələyim
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç