Bölüm 26

-Senan?- Baharın sesi çox zeif çıxdı, amma dodaqlarının terpenişi ile Yaşar onun ne dediyini, kimin adını çekdiyini anlaya bilmişdi. Üzünü çevirib , az önce gördüyü şexse bir de nezer yetirdi. Senan bütün çılğınlığı ile sevgi saçan baxışlarını Bahardan Çekmirdi. İsti qanın bedeninde nece dövran etdiyini hiss eden Yaşar yumruqlarını sıxdı. Bahar pillenin üzerinde dayanan ayağını aşağı endirdi ve arxaya doğru sentirledi. Üreyine gelen sancı bütün bedenini sardı. Yıxılmamaq üçün nedense yapışmaq lazım idi, lakin elinin altında heç ne tapılmadı ve Bahar bir daha büdredi.
-Bahar, - deye onun üzerine gelen Yaşar ile Senana bir andaca gözünün önünde keçmişi ve geleceyi canlanmış adam kimi heyretler içerisinde baxdı. Ortalıqda qalan o özü ise indi idi ve bütün bunları indi yaşayırdı, mehz indi. Yox, yuxudan ayılmaq lazımdı. Bu nedir bele? Niye bitmir bu kabus; niye Bahar gözünü yumub açdığı halda bele her şey eynidi? Bu ne beladır bele? "Tanrı, bu oyunu oynama , bunu da getirme başıma"- fikirleri ile Bahar göz yaşlarını ele almağa çalışdı, onları axmamaq üçün sakitliye çağırdı, amma gec idi. İsti ve duzlu damla kele-kötür yollar ile aşağı doğru sürüşdü. Yuxu bitmedi ve heqiqet öz ezab verici acılığı ile Baharın boğazında udqunub aşağı endirilmesi çetin olan dada çevrildi.
-Bahar yaxşısan?- Yaşar onun ellerinden tutaraq soruşdu. Onlardan bir az aralıda en az Yaşar qeder heyecanlı olan Senan eli ireli doğru gelmiş halda dayanmışdı. Bir az sonra el özü geri çekildi ve yumruq şeklinde yığıldı. Yumruqlar içinde kimyevi madde daşıyan kiçik bombalar kimi her an partlayacaq şekilde sıxılırdı. Bütün eseb, bütün hisler, bütün ezab , eyni zamanda sevinc bu yumruqların içerisinde cemlenmişdi. Yaşar heyat yoldaşının saçlarını qulağının ardına bend edende ildırıma benzer tezlikde, ani qığılcım ile ürek sancdı ve ağrı öz yolunu beyine sarı apardı.
-Yaxşısan?- Yaşarın her halından belli olan telaşı ile soruşduğu sual Senana süni geldi, üreyini bulandırdı.
Bahar erinin

[1] 2 3 ... 8 >>