üzüne baxmadan dodaqlarını mecburi şekilde tebessüm üçün dartdı , lakin uzun sürmeyen gülüşün ardından yeniden heyecan simasını ehateledi. Senan terefe baxmamaq üçün Yaşarı önünde divar etmeye çalışdı ve onun arxasına keçdi. Yalvarırdı, Senanın bu defe ona merhemet gösterib yaxınlaşmaması üçün durmadan yalvarırdı, tanrıya istediyi her şeyi bunun qarşılığında vereceyi şertile dualar edirdi. Dualar ise eşidilmez olaraq qaldı. Tanrının onun vereceyi heç neye ehtiyacı yox imiş. Senan yaxınlaşdı ve Yaşar ile üz-üze dayandı.
-Bahar ile danışa bilerem?- erinden onun heyat yoldaşı ile söhbet etmek üçün icaze alan şexsin verdiyi terzde verilmeyen sual Yaşarda derhal qıcıq yaratdı. İlk defe üzünü gördüyü bu şexs ondan boyca kiçik, qarayanız, qıvrım saçları genc olduğunu bildirecek şekilde uzanmış ve beden quruluşu ile üz ifadesi uyğun gelmeyen biri idi. Yaşar diqqetle onun gözlerinin içine baxdı. Hetta esebileşmek bele alınmırdı: Senan eyniyle Bahar kimi hele uşaq idi. Elbetde bu "uşağın" sözün esl menasında hele böyümeyen Bahara ne etdiyinden xebersiz olduğu üçün idi esebileşe bilmemesi.
-Bele görünür ki, Bahar seninle danışmaq istemir, - adeten ilk defeden sen deye müraciete keçmeyen Yaşar bu defe uşaq gözü ile baxdığı Senan ile aralarında serhed qoymamağı qerara aldı.
-Bu tecilidir.
-Senin onu haradan tanıdığını soruşa bilerem ümumiyyetle?
Senan derhal cavab vermedi; özünü hazırlayırmış kimi bir az susub, daha sonra başını dik tutaraq dillendi.
-Qonşuyam, kendde qalan qonşusu.
Bahar bedenindeki ürpentini beyninde bele hiss etdi. Yaşar arxasında dovşan kimi gizlenen arvadının qarşısında dayanan bu şexsle danışmaq istemediyini çox yaxşı görürdü, lakin özünden çıxmaq meqamını ertelemeye çalışırdı.
- Baharın seni tanıdığını düşünmürem, hetta eger tanıyırsa da danışmaq istemir.
-Bahar, qulaq as mene, - sözüne mehel qoymadan Bahara müraciet etmeye çalışan Senanın sinesinden eli ile tutub onu saxlayan Yaşar bu defe hikkelendi.
-Deyesen ,meni eşitmedin: buradan getsen

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>