ağılsızlıq olardı. Yaşar dodaqlarına ezab vererek kiçik tebessümle arvadına razılıq verib, onu lifte saldıqdan sonra hemin yeri terk etdi. O çox yaxşı bilirdi ki, Senan bele tez geri çekilen deyil , amma Baharın dediyi kimi aralarına onun girmesine icaze vermek fikrinde deyildi. Bir az sonra küçe boş idi ve Senan getmişdi ve ya en azından getmiş kimi görünürdü.
Ofise çatdıqdan ve işlerini hell etdikden bir neçe saat sonra Yaşar cibindeki mektubu yadına saldı. Onu ele indi açıb oxumaq üreyinden keçse de, otağının qapısını taqqıldadaraq içeri keçen Ayaz bu işe mane olmuşdu.
-Yaşar müellim ,iclas başlamaq üzredir, - deyib onun ayağa qalxmasını gözlese de, Yaşar artıq ağzını açdığı zerfe bir qeder tereddüd ile baxıb, nehayet sonunda mektubu ehtiyatla qarşısındakı sened qovluqlardan birinin içine qoyaraq Ayaqzla birlikde otaqdan çıxdı.
Yaşar bu defe hemişe olduğundan daha tez Baharı götürmeye gelende özü de her şeyin artıq evvelki kimi ola bilmeyeceyini hiss edirdi. Bahar da gülümsedi, Yaşar da maşına eyleşen heyat yoldaşına tebessümünü gösterdi ,lakin bu aradakı gerginliyi azaltmaq üçün kifayet etmemişdi. Her şey hemişeki kimi idi: axşam yemeyi , Fateh ile iş ve kurs baresinde söhbetler ve bir-birine sarılaraq keçirilen gece, amma ne ise çatışmırdı, belke de eksine ne ise artıq idi indi bu ortamda.
Bahar bilmirdi eri mektubu oxuyub ya yox, amma nedense soruşmağa da cüret etmirdi. Niye ,axı niye mehz indi, mehz her şeyin düzeleceyine ümid yarandığı bele bir vaxtda Senan geri qayıtdı ve her şeyin altını üste çevirdi? Niye, niye, niye?! Bahar onu deli eden bu sualları yol boyu özüne verdi, heç ne danışmayan erine defelerle baxdı ve cavab almadan yeniden artıq dünen dehşet yaşadığı hemin yere yaxınlaşan yollara dikdi gözlerini. Senan yox idi ve Yaşar bu defe rahat olub ,Baharın plazaya girmesini gözledikden sonra yola düzeldi. O unutmuşdu ki, Senan eyniyle onun dünen etdiyi kimi Baharı içeride gözleye biler. Ele de oldu, Bahar iceri keçen kimi öz adını eşidib

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>