dayanmışdı.
-Bahar, - deye onu liftin qarşısında gözleyen Senan hesret dolu gözlerini sevdiyine dikmişdi.Bahar onu görer-görmez üzünü çevirib pillekenlere sarı tutdu üzünü, Senan ise gecikmeden onun ardınca qaçdı.
-Bahar,dayan!- onu pillekenlerin ortasında saxlayıb qırağa çekdi.
-Xahiş edirem, qulaq as.
-Burax meni! Seninle danışacaq heç neyim yoxdur! Xahiş edirem, Senan,- evvelce sert şekilde dillenen Bahar son cümlesini yalvarışla, gözüyaşlı diline getirdi, - menim heyatımı zehere dönderme. Eger meni bu iller erzinde heqiqeten sevmisense , eger hele de sevirsense , yalvarıram mene ezab verme, sadece çıx get ve bir daha qayıtma.
-Bahar seni hemişe sevmişem, hele de sevirem. Ona göre deyirem ki, boşan o insandan, mene ere gel, men de sene yalvarıram. Bahar ,yalvarıram...
-Besdi! Besdi! Besdi daha!- Bahar başını bulayaraq sesini yükseltdi. Senana qarşı vaxtı ile hiss etdiyi en ülvi hisslerin hamısı küle dönmüşdüse , indi nifret dalğası yeni coşqu ile keçmiş sevgini üsteleyirdi.
-Menden ne isteyirsen axı, ne? Bahar göz yaşlarına sahib çıxa bilmedi. Başını aşağı endirib çiyinlerini çekdi. Senan özüne nifret edirdi; sevdiyi qadını bu hedde çatdırmaq en son isteyi idi, lakin bundan artığı da elinden gelmirdi.
-Bahar , gece-gündüz seni axtarmışam. Toydan sonra kendde hamını sorğu-sual etdim, senin aşpazlıq kursuna getdiyini öyrendim, soyadını araşdırıb ,her yerde sorğuladım. Güc-bela ile nehayet tapmışam, sen ise üzüme bele baxmaq istemirsen. Bahar barmaqlarıyla göz yaşlarını yanaqlarından redd edib, nifret alovu odlanan gözlerini keçmiş sevgilisine dikdi.
-Ne isteyirsen?!
-Mene bir şans daha ver.
-Mümkün deyil, men öz erimi sevirem!
-Yaxşı, olsun, olsun, Bahar! O zaman sadece birce defe , cemi birce defe menimle görüş.
-Ne sözün varsa burada de!
-Mümkün deyil! Eger heqiqeten keçmişde meni sevmisense heç olmasa son şansı çox görme,- Senan eyni eda ile Bahara geridönüş etdi.- Birce defe bir kafede oturaq ve men üreyimdeki her şeyi sene deyim. Bahar

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>