incitmeye başlayırdı, amma Bahar buna qarşı çıxa bilmirdi.Yaşar qızın hönkürtüsünü eşidende dayandı ve başını qaldırıb Baharın nemli gözlerine baxdı.
-Bahar, - onun adını sevgi ile çekmesi de işe yaramadı, Bahar ağlamağa davam edirdi
-Bagışla, Bahar, bağışla. Bilmirem mene ne oldu, sadece içki beynimi dumanlandırmışdı.
Bahar dinmirdi, amma göz yaşları artıq dayanmışdı.
-Seni başa düşürem. Sen... şübhelenirsen.
-Ele deyil.
-Eledir ve bu günah deyil Yaşar. Sen haqlısan, seni başa düşürem. Eger sen menim hislerime şübhe edirsense , men sene sevgimi her cür sübut etmeye hazıram, - deye Bahar yaxınlaşıb erine sarıldı.
-Etdiyim bütün sehvlere, sene yeniden eyni ezabı verdiyime göre üzr isteyirem ,Yaşar, amma inan mene , sen menim sevdiyim tek insansan, bu beledie, bele de qalacaq,- Bahar sabah edeceyi sehve göre önceden üzr isteyirmiş kimi hiss edirdi özünü, lakin her şeyden xebersiz Yaşar heyat yoldaşını incitdiyi üçün özünü pis hiss edirdi. Yaşar arvadının ona ele indi özüne toxunmağa icaze verdiyini görür, hiss edirdi , feqet bu defe az önce etdiyi sehve göre özünün hazır olmadığını düşünürdü. Ona göre de ona sarılan qolları özünden ayırıb,
-Men hamama keçim, - deye narazılığını bildirdi.
Bahar bütün gece seher Senan ile görüşeceyi ve bunu Yaşara nece açıqlayacağı haqqında fikirler içerisinde yata bilmedi. Nehayet qerarı erine heç ne dememek oldu, çünki onun icaze vermesinin mümkünsüzlüyünü bilir, hiss edirdi.Onu götürmeye gelen Yaşar qızın ne ise demek istediyini çox yaxşı görse de söhbeti birinci açmağa telesmirdi. Sonunda özünde cüret tapan Bahar maşın plazanın qarşısında dayananda dillendi.
-Mektubu oxudun?- mektubu tamamile unudan Yaşar, onu hansı qovluğun içerisine qoyduğunu bele xatırlamadıgı halda ,
-Düzü unutmuşam, amma bu gün oxuyacağam,- deye gülümsedi.
Baharın baxışından ancaq bir ifade boylanırdı: axı niye? Bahar onun bu qeder önem verdiyi mektuba qarşı laqeyd yanaşan erinden gözlerini qaçırdı ve elini maşının qapısına atdı, birden neyise

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>