Bolum6

Qadın iki cür severmiş. Bir, heqiqeten qelbi ve ruhu ile. Bir de qarşısındakı adam onu ele çox severmiş ki, qadın da o sevgiye aşiq olarmış.
- Alo,
Üzümü buruşduraraq axşamda bura dayanmadan seslenen telefonu elime aldım. Xezer idi... Ondan gelen saysız cavablanmamış zeng meni çaşdırmamış deyildi. Çünki Xezer kim olur olsun onun zengine cavab verilmediyi teqdirde o, adamın geri zeng etmesini gözleyirdi. İndi mene bele israrla zeng etmesi tedirgin etmişdi meni. Üstelik neçe gündür düz emelli danışa bilmirdik.
- Hümeyra, axşamdan bura seni yığıram niye cavablamırsan?
- Men yatmışdım eşitmemişem.
- Yaxşısan? Cavab vermeyende çox narahat oldum.
Qulaqlarıma inana bilmirdim. Xezer menim heyatıma girdiyi günden bura ilk defe idi ki, menim üçün narahatlıq keçirirdi.
- Yaxşıyam men... Yorğun olduğuma göre gece erkenden yatmışdım.
- Başa düşdüm... Sene bir sürprizim var.
- Ne sürprizi?
Soruşsamda mene heç maraqlı gelmirdi.
- Men Bakıdayam.
- Doğrudan? Niye bele tez?
- Derslere internet üzerinden davam edeceyem. Çünki şirketde mene ehtiyac var.
Çox isterdim Xezer "senin üçün darıxdım bu sebebden tez qayıtdım" desin.
- Lap yaxşı... Xezer, men sene bir şey demeliyem.
- Buyur,
- Xezer men nişan üzüyümü itirmişem.
- Harada?
- Bilmirem, amma en son barmağımdaydı. Xezer, men ne deyeceyimi bilmirem. Esebleşeceksen bilirem, her yana baxdım teessüf ki, yoxdu.
- Eybi yox, ezizim.
"Eybi yox"? Nece yeni? Axı bu her hansı bir üzük deyildi... Bu bizim nişan üzüyümüz idi ve bizi bir - birimize bağlayırdı. Düzdür, üzüye ilk hörmetsizliyi men etmişdim, amma Xezerin de cavabı bu olmamalı idi. Gözleyirdimki meni acılasın, ağzına geleni desin. Belke bu sayede men de etdiyimden utanıb vicdan ezabı çekerdim ve belke de gedib üzüyü axtarardım. Ancaq olanlara "eybi yox" olmuşdu Xezerın cavabı.
- Hümeyra, men indi çıxmalıyam, bir neçe işim var. Axşam danışarıq. Helelik.
- Helelik.
Telefonu söndürdükden sonra küreyimi yataq başlığına söykeyib dizlerimi qarnıma doğru

[1] 2 3 ... 5 >>