çekdim. Xezerin mene qarşı soyuqluğu ve laqeyid davranışları incidirdi meni. Onun mene qarşı davranışları daha içden olsaydı her şey deyişer, başqa cür olardı mence. Bele olduqda bezen meni doğurdan sevirmi deye düşünmeden dura bilmirdim.
Qapının döyülme sesine özümü ele alıb ayağa qalxdım.
- Beli,
Aycan qapını xefifce aralayıb gülümsedi.
- Gele bilerem?
- Elbette, buyur,
Qarşıma keçib ellerimi tutdu.
- Hümeyra, dünen çox üstüne geldim. Buna göre senden üzr isteyirem, canım. Bilirem bunu etmemeli idim.
- Oldu keçdi.
Aycanı berk - berk qucaqlamışdım. Çünki haqlı olduğu halda üzr istemesinden dolayı hiss etdiyim meyusluğu gözlerimden oxuya bilerdi.
- Aşağı enek, çay hazırdır.
- Sen get hazırlanıb gelirem.
- Yaxşı.
Aycanın otaqdan çıxması ile yatağa çökmeyim bir oldu. Men neler edirdim bele? Yalan danışmaq heyatımın bir parçasına çevrilmişdi ve meni günbegün mehv edirdi. Bele davam ede bilmezdim. Ona görede en qısa zamanda anamla danışıb bir qerara varmalı idim.
Hazırlanıb aşağı endiyimde her kes süfre arxasında idi. Anamın yanında oturub qulağına eyildim.
- Ana, Xezerle danışdım. Üzüyü itirdiyimi dedim.
- Nece qarşıladı? Haqlı olaraq esebleşdi yeqin?
- Yox... Eybi yox, dedi.
Anam teeccüblensede biruze vermemeye çalışırdı. Emin idim ki, anamı da çaşdırmış ve "burada sevgi varmı"? - deye düşündürmüşdü Xezerin cavabı.
4 gün sonra.
Anamla hele de danışmağı bacara bilmemişdim. Axşama kimi otağımdan çöle çıxmır vaxtımı kitab oxumağa serf edirdim sadece. Bu sırada anam qohum ziyaretlerini bitirib evde vaxt keçirmeye başlamışdı.
Axşam hava bir qeder serinlemişdi. Erkenden otağıma çekilmişdim buna göre.
- Hümeyra,
- Beli, nene,
Nenemin seslemesi ile eyvana çıxdım.
- Ezizim, qapıda seni gömek isteyen biri var.
Dolapdan götürdüyüm şalı çiynime atıb iti addımlarla qapıya çıxdım. Qapıda dayanan Onuru görmeyim günlerdir gülmeyen üzümün gülmesine sebeb olmuşdu.
- Axşamın xeyir, Onur, necesen?
Onun mene yaxşı geldiyini bilirdim, amma bu qederini
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç
