düşünmürdüm. Onurun semimi tebessümü unutdurmuşdu her şeyi. Kağıza bir şeyler yazarken onu süzdüm. Nece de darıxmışdım. Onuru görmeden keçen bu 4 gün mene 4 il kimi gelmişdi.
"Hümeyra, keçen gün üçün mene qezeblisen bilirem, amma men üzr istemeyeceyem, çünki istedim ve öpdüm"
Kağızı oxuduğum an yerimdece donub qalmışdım. Bilmirdim ki, ne cavab verim ne edim. Hereketsiz bir halda etrafıma boylanırdım sadece.
- Hümeyra,
Adımı eşidib geri döndüyümde anamın mene tuşlanan qezebli baxışları ile qarşılaşdım. Anam olub biteni bu cür öyrenmeli deyildi, men demeli idim ona. Onur deyesen başa düşmüşdü ve tez kağıza birşeyler qaralayıb mene uzatdı.
“Sonra danışarıq, gecen xeyre”
Başımı yellemekle ona razılığımı bildirdim. Bu zaman Onur yene barmaqlarını birleşdirerek dodaqlarına yaxınlaşdırıb açdı. Gülümsemişdim qeyri - ixtiyari… İçden gelirdi bu gülümseme, qelbimin en derinliklerinden.
Onur getdikden sonra geri dönüb baxışlarımı anamın üzünde sabitledim.
- Danışmalıyıq. - dedim.
- Mence de.
Anam soyuq terzde sözünü deyib otağa doğru addımlarken men de arxası ile addımladım. Otağa daxil olub yatağın küncüde anamla üzbeüz oturduq.
- Ana, men… Men.
- Ezizim, çekinme menimle derdini paylaş ki, sene kömeyim deysin… Bir az evvel gelen oğlanla bağlıdı? Adı ne idi?
- Onur.
İnana bilmirdim adını çekdiyimde bele üzümün gülmesine.
- Kim olduğunu nenen dedi, canım.
- Menim ondan xoşum gelir.
Hem anama, hem de özüme etiraf edirdim, eslinde.
- Axı o, nitq qüsurludur,
- Bilirem… Bu nelerese mane deyil ki? Sen,özünde bilirsen mükemmel bir şeyler yaşamaq üçün mükemmel olmaq gerekli deyil. Onur meni her zaman başa düşür, qeydime qalır. O qeder yaxşı anlaşırıq ki.
- Seni başa düşürem, canım, amma bir şeyi unudursan… Sen özünü unudursan… Ezizim, sen sessiz sakit qızsan. Onur ise tamamen sessizdi. Bir müddet sonra beraberliyinizdeki sessizlik seni mehv edecek. İndi bezi şeyler sene şirin gele biler, amma bir az zaman keçdikce her şey deyişmeye başlayacaq. Kömeye ehtiyacın

<< 1 2 [3] 4 5 >>