düşün, qazanacağın ve itireceyin şeyleri yaxşı - yaxşı fikirleş. Hümeyra bir qerar ver, unutma ki men yanındayam. Bilirem ki, sen düzgün olanı seçeceksen. Sene olan güvenim tamdır.
- Sehv etsem?
- Hümeyra ve sehv etmek? Heç uyğun gelmir.
Bütün valideyinler kimi anam da öz övladına sonsuz güven duyurdu. Meni berk - berk bağrına basıb dodaqlarını alınıma sıxdı.
- Hümeyracan, men seni heç neye mecbur etmirem. Qerarı sen ver, burada qalsan ne olacaq qayıtsan ne olacaq… Gecen xeyre.
- Gecen xeyre
Anam çıxdıqdan sonra yerime uzandım. Meni inanılmaz rahatlatmışdı olanları anamla bölüşmüş olmaq. Çox huzurlu idim. İndi neyi düşünüb neye qerar vereceyimi çox daha yaxşı bilirdim…
Ne vaxt yuxuya daldığımdan xebersiz yeni güne oyanmışdım. Hazırlanıb aşağı endiyimde her kes süfre arxasında öz yerini almışdı. Çayımdan bir yudum alıb baxışlarımı anamın üzünde sabitledim.
- Ana, ne vaxt qayıdırıq?
Anamın üzüne memnun bir ifade yayılarken men gece yatmazdan evvel olanları bir daha düşündüm.
Anam çıxdıqdan sonra ismarıc sesine telefonu elime aldım. Onurdan gelen ismarıcı coşğu ile açsamda oxuduqlarımla sevincim üzümde dondu.
“Hümeyra, ümid edirem mene göre ananla ve ya etdiyime göre nişanlınla aranda problem yaranmaz. Özünde bilirsen o öpüş anlıq, menasız bir şey idi ve o an onu istemişdik"
Bele çıxırdı ki, men boşu - boşuna Onurla bağlı xeyallar qurmuşam. Eslinde ise onun heç vecine de deyilmişem. Axmaq Hümeyra... Men ele bilirdim Onurun axşam üzr istememek sebebi bu öpüşün onun üçün önemli olmasıdır. Amma heç de bele deyilmiş. Sebeb sadece olanların onun üçün üzr istemeye deymeyecek qeder menasız olması imiş...

<< 1 ... 3 4 [5]