bu söhbetin lazım olduğunu başa düşürmüş kimi görünürdüler. -Sizinle danışmaq isteyirem, - Senan bu defe nezaketle söze başladı.- Vaxtınız var? -Yoxdur, - Yaşar telesik cavab verdi ve gözlerini süzerek binaya doğru addımladı, lakin bu heç kime lazım olmayan eseb iki addım sonra bitdi . Geri çevrilib , elleri ile boğa bileceyi insana sınaqedici nezerlerle baxdı. -Günortadan sonra , "Kolorit" kafede, - eyham yandırıcı ses tonu ile havada sovruldu. Senan azca gülümsedi ve bu tebessüm onun qalibiyyetinin göstericisi imiş kimi geldi Yaşara. Onlar kafede eyni masa arxasında oturanda Yaşar özlüyünde başqa dünyada olduqlarını, bütün bunların yuxudan başqa bir şey ola bilmediyini düşündü . "He, bax ele indi oyanacam. Bahar üzünde hele geceden qalma tebessüm ile yarıyuxulu gözlerini açacaq ve mene baxacaq. Men özüm her şeyi düşünmüşem, her şeyi beynimde canlandırmışam. Eslinde Bahar bu insan ile heç sevmeyib bir-birini, eslinde heç Senan adlı biri yox idi onların heyatında ." Yaşar dişlerini bir-birine sıxdı. -Menim vaxtım yoxdur, ne deyeceksense tez de, - Senan bir anlıq Bahar ile Yaşar arasında oxşarlıq olduğunu hiss etdi . Bu hiss onun gözlerini yandırdı, üreyini düşürdü, amma artıq alçaqlıq zirvesinin eteyinde dayanan şexs üçün geridönüş yox idi. O öz oyununa start vermişdi: başlanğıc yaxın, final ise uzaqdaydı. -Bilirem, gelib birden-bire size bu sözü demeyim yersizdir , amma isteyirem ki, Bahardan boşanıb mene ere gelmesine imkan veresiniz , - Senan müsahibe zamanı öz terefini ifade eden şexse benzeyirdi. Ele rahat, ele asan danışırdı, sanki dedikleri adi bir şeyi idi ve her şey çox tezlikle heyata keçecekdi. Onun tam eksine, esebini vizual olaraq aldığı qırmızı reng ile gösteren Yaşar, dişleri kimi yumruqlarını da sıxdı. -Sen qudurursan!- qıcanan dişler arasından çıxan sözler gücle eşidilirdi. -Boşu-boşuna bir-birimizi yormayaq. Mence bütün bunlar vaxt itkisidir. Siz de , men de bilirik ki, Bahar meni sevir. Biz bir-birimizi sevirik, hem de deliler kimi. Sadece bir

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 12 >>