olub?-telaşlanmışdı. Selimin dayanıb duran yerde zeng etmesi onu teeccüblendirmişdi.
-Yox,yox,Nigar. Her şey yolundadır. Men Aylinle elaqe saxlamağa çalışdım. Amma zeng çatmadı. Xestexanada olacağını düşündüm. Ona göre zeng etdim.
- Bir azdan gelecek.Dincelmek isteyirdi.
-He, anladım. Olsun onda. Axı özü yaxşıdı?- soruşdu...
-Yezne,isteyirsense, ünvanı deyim,get, üzbeüz danış. Özün gör yaxşı olub-olmadığını.
-He.. Doğrudan?Ne bilim. Acığına gelmez ki?-dese de, sevinmişdi. Heç vecine de deyildi acığına geler, yoxsa yox.
-Yox, heç ne olmaz. Acığına niye gelir?-dedi. Sonra Aylinin qezebine tuş geleceyini düşündü. Amma ne olsa da,Nigar başqa şeylerin baş verdiyini hiss edirdi. Belke de,düz etmirdi. Amma üreyi doğru etdiyini deyirdi.
Nigardan ünvanı alan kimi Selim birbaşa o ünvana üz tutdu. Yolboyu sevincinden gülümseyirdi ve bu gülümseyişe heç cüre mane ola bilmirdi.
Aylin yuxudan yeni ayılmışdı. Eynine qısa şort ve ağ köynek geyinmişdi. Saçlarını yuxarıdan seliqesiz şekilde topuz etmişdi. Divanda oturub qehvesini qurtumlayarken qapının zenginin seslenmesine teeccüb etdi. "Axı bu kim ola biler? Nigar klinikada idi axı".Durub qapını açdı ve gözlerine inana bilmedi. Düşündü ki,yeqin, onu qara basır. "Belke, heç qapı çalınmırdı". Bu düşüncede iken :
-Sene demişdim axı, telefonu söndürme,-dedi Selim.
Aylin yuxudan ayılmış kimi:
-Sen buranı nece tapdın, Selim?-dedi ve ve gözleri teeccübden böyüdü. Sonra celd özünü ele alıb qaşlarını çatdı. Özünü esebileşmiş kimi gösterdi.
-Belke, önce içeri keçim,sonra danışaq,-deyib içeri girmek üçün izn ister kimi baxdı.
-Buyur keç,-deyib Aylin qapıdan çekilerek yol verdi. Üreyi az daha çıxacaqdı. Selimi burda heç gözlemirdi. Ne edeceyini bilmirdi. Ellerini gah bir-birine keçirtdi,gah arxasında saxladı,gah saçını düzeltdi. Nece davranacağını da bilmirdi. Sanki Selimle ilk defe idi, görüşürdüler.
Aylinin masada duran qehvesini görüb :
-Mene de qehve getirsen,memnuniyyetle içerdim,-dedi ve gülümsedi.
Aylin heç ne demeden
Merdimazar çıxdı meydana.
❤❤
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç