özüm...
-Ayliin,-deyib onun sözünü kesdi ve artıq söze ehtiyac qalmadığını bildiren bir baxışla Ayline baxdı.
-Yaxşı onda. Bu defe ele olsun. Menim maşınım Nigardadı,onsuzda, - deyerek Selime çox da inad etmedi ve hazırlaşmaq üçün başqa otağa keçdi.
Maşında yol boyu heç biri danışmadı. Here öz düşüncesinde idi. Aylin düşünürdü ki, çox az bir müddet qalıb evliliyin bitmesine. Evlilik bitenden sonra qardaşının yanına-Rusiyaya getmek isteyirdi. Bir müddet bütün her şeyden uzaqlaşmaq Aylin üçün yaxşı olardı. Çünki qonşuluqda yaşayan dedi - qoduçu xalalar her gün sorğu- suala gelecekdiler. Guya onun bu halına üzülürmüş kimi. Amma gel ,gör ki,esas istedikleri söz çekmekdir. Neyse ki, hele her şey öz yolundadır.İndiden bunları düşünüb üreyini sıxmağa ehtiyac yox idi. Düşünceden ayrılıb Selime baxdı. Belke de, Selimle heqiqi evlilik yaşamaq isterdi. Selim ona doğma gelirdi. Axı niye?Belke, Nigar haqlı idi. Belke, Selime qarşı sevgi yaranırdı onda. Aylin bu düşündüyünden özü diksindi. Sakit şekilde öz - özüne:"Özüne gel, Aylin" - dedi.
-Nese dedin?
-Kim? Men? Yoox,-dedi ve üzünü pencere terefe çevirdi.
-Ne bilim. Nese dedin axı.
-Yox senle deyildim. Düşünürdüm. Yeqin sesli düşünmüşem,-deyib Selime baxdı. Tez de gözünü çekdi.
-Hmm. Sesli düşünmüsen.. Ola biler,-dedi ve yanında oturan bu qadının ona doğma geldiyini özlüyünde etiraf etdi.
Selim Aylini klinikada düşürüb işine getdi. Tez atasına ve qayınatasına zeng edib axşama yemeye çağırdı onları. Aylin ise ele bilirdi ki, valideynleri özleri gelecekler. Sonra da Gülnare xalaya zeng edib axşam qonaqları olacağı üçün yaxşı yemek hazırlamasını tapşırdı.
Klinikaya gelen Aylin işçilere salam verib, kabinetine keçdi. Burda stolun üstünde qızılgülleri görüb tez kömekçisini çağıraraq soruşdu ki, bu güller hardandı?
-Aylin xanım, zeng edib işe gelmeyeceyinizi dediyiniz gün gelib. Men de solmasın deye güldana qoydum.
-Yaxşı etmisen. Bes axı kimden gelib? - teeccüble güllere baxdı. Sonra onların qoxusunu ciyerlerine çekdi.
Merdimazar çıxdı meydana.
❤❤
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç