yaşanıbmış kimi...sanki bir daha heç vaxt yaşanmayacaq kimi... Bahar utandı, qızardı, halı deyişdi. Belke, ne ise sehv etmişdi? Belke de Yaşarın xoşuna gelmeyib? Yaşarın qüruruna toxuna bilecek ne ise edib? Fikirler burulğan olub beyninde fırlandı. Bahar bir terefi üste uzandı ve gözlerini örten erine baxmağa başladı. İçindeki işgence dözülmez hedde çatanda melefeni sıxan eli qalxdı ve Yaşarın tüksüz, ezeleli sinesine endi. Yaşar toxunuşu hiss etdiyini heç ne ile, hetta xırda terpenişle de olsa, göstermedi. Bahar ilk önce onun yuxuya getdiyini düşündüi. Lakin pıçıltı ile, sanki onu oyatmağa qorxurmuş kimi adını çekmesi her şeye, bütün sakitliye son qoydu. Yaşarın bileyinden tutması ile Baharın yataqdan qalxıb oturması bir andaca baş verdi. Ne baş verdiyinin ferqine hele varmayan Baharın gözleri böyüdü. -Adımı ,o iyrenc ağzına alma!- Yaşar dişlerini qıcadı. Baharın bileyindeki nebzini Yaşar sıxdığı elinde hiss ede bilirdi. "Yox-yox-yox, ola bilmez! Yaşar mektubu oxuyub. Yaşar onun günahsız olduğunu bilir. Yox, ola bilmez, bele olmamalıdır. Yox, bu sadece yuxudur. Az önce baş verenler, her şey ,bütün hezz, bütün ağrı , bütün her sey, hetta Yaşara ere getmesi, hetta Senanın tecavüzü. Her şey kabus idi. Oyan, Bahar , oyan!" -Meni neçe defe aldatmısan , he? Mene toxunmağa icaze vermediyini halda , nece defe yatmısan onunla? Exlaqsız!- Yaşar onun bileyini sert şekilde buraxır ve ayağa qalxır. Baharın üzerinden bütün vehşiliyi ile dartıb aldığı melefeni qurşaqdan aşağı özüne dolayır. Bedenini az önce onun qarşısında utanmadan açıq qoyarken, indi elleri ile her terefini, açıq qalan her nöqtesini gizletmeye çalışan qız göz yaşlarının qarşısını ala bilmirdi ki, ne ise desin. Hem , danışa bilseydi , ne deyecekdi? Her şey ortada idi. Yaşar özüne aid heqiqeti yazmışdı artıq, ona başqa heqiqet(hetta o heqiqeten heqiqet olsa bele) lazım ve maraqlı deyildi. Yaşar elini üzünde, saçlarının arasında gezdirdi, beline qoydu, dişleri ile dodaqlarını diddi. Heç ne, qetiyyen heç ne ,

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>