gencdir, hele çox safdır, onu incitme. Bilirem , size ayrı ev lazımdır, ikiniz de yeni evlisiz , amma dostumun qarşısında meni başıaşağı etme, ona layiqince davran. Senden tek teveqqem budur. Yaşarın simasını istehza, kin, nifret sardı ve gülüşündeki mekri atası göre bilirdi. -Saf?- deye o güldü ve bu gülüş sadece görünüş üçün idi. -Ata, sen insanları heç tanımırsan. Narahat olma, men senin gelinin ile bundan sonra hemişe layiq olduğu kimi davranacam. Bu sözler son olmuşdu. Fateh oğlunu hele uzun müddet görmeyeceyinden xebersiz idi. Bahara göre yaranan üreyindeki narahatlıq da , hele uzun müddet öz yuvasını terk etmeyecekdi. Senan ele günü bu gün toy hazırlıqlarına başlayacaq qeder heyecanlı idi. Etdiyi herekete , dediyi sözlere az da olsa peşman olmadığı dostları ile danışanda simasını terk etmeyen neşeden görünürdü. O , xoşbext idi ve bütün elediyi pislikleri Bahara toydan sonra unutduracağı fikirleri ile yaşayırdı heyatının her saniyesini. Amma bu gün o, Baharın gelmeyeceyini saatlarla kursun yerleşdiyi plazanın qarşısında ağaca döndükden sonra derk etdi. Dediyi sözlerden sonra bir kişide ancaq boşanma isteyi deyil, hemçinin, qısqanclıq ve qisas hislerini oyada bileceyini nezere almamışdı. Baharı elde edeceyinin bu qeder asan olacağını düşünürdü, indi ise görmekden de mehrum edilmişdi. Hem de onunla ne baş verdiyinden, Yaşarın qıza neler yaşadacağından tamamile xebersiz, amma texminlerinden bele dehşet yaşayaraq... Bahar qalxanda ayaqlarının tutulduğunu hiss etdi. Bilirdi ki, uzun müddetdir burada sızıb qalıb, amma ne qeder vaxt olduğunu xatırlaya bilmedi. Yaşar yox idi ve o, bu boş evde tek idi. Dünen açdığı süfrenin üzerindeki her şey soyumuş ve önceki xoş etirlerinden mehrum olmuşdu. Bahar erine her şeyi izah edeceyini, Yaşarın onu başa düşeceyini defelerle özü-özüne tekrar etdi. Yaşar onu sevirdi, o da Yaşarı sevirdi. Başqa heç neye izah lazım deyildi. Süfreni yığdı, bir az yemek yedi, bura gelende eyninde olan paltarı yeniden geyindi(başqası olmadığı üçün)

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>