niye görmek isteyirdi? Her şeyi arxada qoymaq isterken, indi bu ne idi? Anama teref döndüyüm zaman qezebli baxışları ile qarşılaşmışdım. Başımı eyib leng addımlarla qapıya doğru addımladım. Üzbeüz gelecekdik onunla ve men buna heç hazır deyildim. Utanırdım deyesen… Xezerin etdiyinden dolayı, onun yerine utanırdım. Bunun yanı sıra üreyim az qalırdı yerinden çıxsın. Qarşısında dayanıb baxışlarımı qaralarına sabitledim. Geceye benzeyen zil qara gözlerinde xeyal qırıqlığı vardı, küsgünlük vardı. Canımı acıdırdı gözlerinde gördüyüm her ifade. Daha da izleye bilmeyib baxışlarımı yere endirdim. Özümü günahkar hiss edirdim Onura qarşı. İçimde az da olsa qorxu olduğunu duyduğum andan beri çekdiyim ezab qat - qat artmış. - Niye buradasan? Üzüne baxmadan başımı xefif qaldıraraq demişdim. Baxa bilmirdim üzüne. Onur her zaman etdiyi kimi iki barmağının arasında, bir zerf uzatdı. - Bu nedir? Deyib, zerfi aldım. Tam açmaq iseyirdim ki, Onur elimden tutub başını etiraz menasında yelledi. Çox ani olmuşdu onun toxunuşu ve bu menim yerimde donmağıma sebeb olmuşdu. Bir anda göy üzünde şimşek çaxmağa, berk külek esmeye başlamışdı. Saçlarım havada sağa - sola yellenir, Onuru görmeyime mane olurdu. Elimi qaldırıb saçlarımı yana çekme isteyim uğursuzluqla neticelenmişdi, çünki terpene bilmirdim. Bu ne idi bele? Ne baş verirdi? Onun toxunduğu yer alışıb yanırdı. Gözlerimi qırpışdırıb özümü ele aldıqdan sonra tez elimi geri çekdim. İstemsizce baxışlarımı göy üzüne zilledim. Hava güneşli idi ve heç külek esmirdi. Amma men sözün esl menasında tufanla üzleşmişdim, eslinde ise o tufan menim içimde qopur, qelbimi damadağın edirdi. Onur nese işare etdiyi zaman güc - bela özümü toparladım. Deyesen zerfi açmağımla bağlı idi. - Hele açmayım? Onur başını yelledi. - Bes ne vaxt? İşarelerle nese başa salmağa çalışırdı, amma men başa düşmürdüm. - Getdikden sonra açım? Başını yelleyib gülümsedi. - Gedeceyimi haradan bilirsen? Yanımda bir az daha qalsın deye ağlıma gelen ilk sualı ünvanlamışdım. Onur

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>