Xezer, men söze nece başlayım bilmirem. İlk evvel onu demek isteyirem ki, bu olanlara göre teessüf edirem. - Hümeyra, demek istediklerini açıqca de. - Xezer, men… Men… Menim Onurdan xoşum gelir. Xezerin o an mene baxışları o qeder nifret dolu idi ki… Sanki dünyanın en iyrenc varlığına baxırdı. Bu baxışlar qarşısında özümü itirsem de demeli idim. - Hiss etmişdim. - dedi sadece. - Xezer, deyecek söz tapa bilmirem. Nece oldu anlamıram. Araya çöken derin sessizliyi ilk men pozdum. - Onda mende olmayan ne vardı? Neticede o, qüsurludur. Çox pis olmuşdum eşitdiklerime. Xezer hele de, Onuru alçaltmağa çalışırdı. - Heç kim, heç kimden artıq, ya da eksik deyil. Onurun qüsuru, ne beyninde, ne de üreyinde deyil, sadece dilindedir. - Sen, indi mene onu müdafie edirsen? - Ne dexli var? Demek istediyim, qüsurlu insan yoxdu. - Hümeyra, besdi! Esas olan sen mene xeyanet etdin ve qarşıma keçib utanmadan etiraf edirsen! Düz deyirdi… Ne deye bilerdim ki… Başımı eyib yanağım boyu süzülen damlaları silirdim sadece. - İndi qarşıma keçib ağlamaqla neyi isbatlamağa çalışırsan. Hisslerinden dolayı duyduğun peşmanlığı? - Xezer, sen sehv başa düşürsen. Menim peşmanlığım hiss etdiklerimden dolayı deyil, sene etdiklerimdendi. - Sus, Hümeyra, sus! Danışdıqca batırsan sus! Ortaya derin bir sessizlik çökmüşdü. Fırtına qopduğuna göre bu fırtına sonrası sessizlik idi. - Sene bunları etdiyime göre meni bağışla. Bunlara layiq olmadığını ve sene qarşı sehv etdiyimi bilirem, amma duyğularıma engel ola bilmedim. - Yeqin ki, seni başa düşürem demeyimi gözlemirsen? - Elbette yox. Sadece olanları demek istedim. - Aranızdakı yaxınlıq, ne derecede idi? Eşitdiyim sual meni bir anlıq sersemletmişdi. - Ne öyrenmek isteyirsen açıqca soruş, - Yeni, ne qeder yaxınlaşdınız? Yalnış duymamışdım Xezer menim namusumun derdine düşmüşdü. - Xezer, men bir sehv edib nişanlı olduğum halda bu duyğuların qelbime girmesine izin verdim. Amma heddimi bilirem. Yaşadığım mene göre çox mesum ve qarşılıqsız duyğular idi. Bunları

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>