baxdı.
-Yox ne danışırsan. Gülmürem,-dedi ve gülmeyini saxlaya bilmeyib güldü.
-Selim,-deyerek Aylin qaşlarını çatdı,-men otağıma gedirem. İstediyin qeder gül. Vecime de deyil,-dedi ve yeyin addımlarla pillekeni qalxıb otağına çıxdı. Selim ise gülmeye davam ederek televizorun qarşısına keçdi.
Ayla xanım otaqda her yeri inceleyirdi.
-Zakir,bu otaqda yaşayış var.
-Başa düşmedim, ezizim, - deyib yorğanın altından başını qaldırdı.
-Deyirem ki, yaşayış var. Selimin geyimleri burdadır,-deyib şkafı açıb gösterdi.
-Sen qızını bilmirsen ele bil. Yeqin ki, Selime dolabda yer qalmayıb deye o da bura yığıb geyimlerini, - deyib güldü.
-Yox, Zakir burda qeribe bir şey var. Nese başqa şey var.
-Eşi, besti Şerlokluq eledin. Gel yanıma, - deyib yorğanı qaldırdı.
-Sen inanma. Amma men bilirem ,nese var,-deyib yatağa girdi. Yuxulayana qeder düşündü.
Seyran xanım da nese sezdiyi üçün yataqda o yan- bu yana dönürdü.
-Ne olub ,ay Seyran. Niye yatmırsan?-deyib Kazım bey narazı halda dillendi.
-Bayaq Selime kim zeng etmişdi, göresen.
- Dedi de ,Samir idi. Di yat indi. İmkan ver men de yatım,-deyib gözünü yumdu.
- Kazım,Sara idi, mence,-dedi ve ehtiyat ederek erine baxdı.
-Ne??-Kazım bey özünden çıxdı...-sen ne danışırsan. Ola bilmez ele şey. Sara ile Selim bir araya iki dünya bir olsa da,gele bilmez.
-Niye qışqırırsan? Ne dedim men ?-deyerek incik halda erine baxdı.
-Sen de bax gör ne deyirsen de. Men Selime kasıb qız da alaram,amma Sara mümkün deyil.
-Sebeb nedir axı?-deyerek erinden cavab gözlese de,Kazım bey ona heç ne demedi.
-Yat daha, gecdir,-dedi ve gözlerini yumdu. Amma bütün gece yata bilmedi. Heyat yoldaşının dediyi onun beynine qurd salmışdı."Yeni Selim hele de Sara ile görüşür ki?"
Aylin otağında güzgünün qabağına keçib üzüne krem çekmekle meşğul idi. "Göresen, Selim niye yalandan atamgil gelecek demişdi ki?" Öz özüne düşündü ve sonra ağlına ne geldise,-yox daha ne,-deyerek üzünü turşutdu.
Bir az televizor seyr etdikden sonra Selim da yatmağa geldi.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>