Otağın qapısına çatanda derinden bir nefes aldı. Sonra qapını astaca vurub :Aylin,-deye seslendi astadan,-gele bilerem?-dedi.
-Gel, - dedi Aylin ve güzgünün qabağında dayanıb saçını daramağa başladı. Selim içeri girib ne edeceyini bilmirdi. Gah oturur, gah ayağa qalxırdı. Gah termonun önündeki şekle baxır, gah da otağı gözden keçirirdi.
-Döşekden, yastıqdan nese varsa, ver men yer salım, yatım,-dedi.
-Yerde yatacaqsan?-Aylin teeccüblendi.
-He, men yerde yataram.
-Burda elave yorğan-döşek yoxdu axı. Qonaqlar üçün olan otağın şkafındadır. Orda Seyran xalagil var.
-Eee noldu daha. Quru yerde yatım?-deyib otaqdan çıxmaq isteyende Aylin elinden tutub onu saxladı:
-Burda qala bilersen. Bir gecelik idare etmek olar.
Ani etdiyi hereketin ferqine vararaq derhal Selimin elini buraxdı. Tez çarpayıya sarı gedib araya serhed kimi kiçik yastıqçalar düzdü. Özü çarpayının kenarında oturub Selime diger yeri göstererek, - Gel, burda yat, Selim, - dedi. Selim özünü bir anda çarpayıya sereledi,-yuxum gelir, - deyib gözünü yumdu.
- Aylin,burda yatırıq, düzdür, amma bax haa gece çaşıb meni öpersen,-deyib zarafatla ve yalançı qorxu ile Selim Ayline baxdı
-Selim, seni öpen deyilem,amma seni deqiq öldürecem,-deyib zarafatla ellerini Selimin boğazına keçirdi. Göz-göze geldikleri anda Selim Aylinin gözlerine zillendi. Bu baxışlarda erimeyesen,neyleyesen? Aylin özünü itirdi.
-Keçen defe yalnış etdim, Aylin. Meni bağışladın?-dedi ve baxışları Aylini daha da yandırmağa başladı.
Aylin ellerini Selimden çekerek çarpayıda beli üste uzanaraq gözlerini tavana zilledi. Selimden incik qala bilmirdi.Onu Nigarın evinde görende ele bütün soyuq külekler yerini istiye vermişdi. Buzlar erimişdi. Onu bağışlamaya bilermi ki heç?
Selim yerinde dirseklenib Ayline sarı döndü:
-Noldu? Bir şey demedin.
Aylin gözlerini tavandan çekib Selime zilledi. Bu baxışlarda daha ne yox idi,ay Allah?! Sevirdi. O, Selimi sevirdi.Deli kimi sevirdi. Hem de acı çekirdi. Selimin Saranı sevdiyini bilmek onu içden -

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>