xeyre, - deyib Aylin gözlerini yumdu.
-Senin de,-dese de ,Selim gözünü çeke bilmedi. Bir müddet belece gözleri yumulu olan Aylini izledi. Aylin aniden gözünü açanda Selim bir anlıq özünü itirdi. Sanki pis bir iş üstünde tutulmuşdu.
-Selim bir şey soruşacam...
- Hee..-deye bildi sadece. Yaramazlıq ederken iş başında tutulan uşaq kimi olmuşdu.
-Niye yalan dedin?
-Yalan?- Selim duruxdu bir anlıq. Söhbet neden gedirdise,onu anlamağa çalışdı.
-Bayaq Nigargilde valideynlerimiz gelecek demişdin. Bayaq ise onları senin devet etdiyini öyrendim.
-Men ele -bele çağırmışam.Darıxdım deye.-dedi. Senin üçün darıxdım demek istese de,demedi.
-Darıxdın deye?..
-He... Uzun zamandır ,onları görmürem.
-Yaxşı. Ele olsun. Yat. Gecen xeyre..
-Senin de...
İkisi de üzünü çevirdi. Aylin isterdi ki, Selimin darıxdığı o özü olsun. Amma Selim inadla bunu etiraf etmekden qaçırdı ...
***
Seher Selim üzüne deyen isti nefesle oyandı.

Bir ömür qaçaram,belke, özümden
Amma ki men senden qaça bilmerem.
Sen desen,men senin birce sözünden
İnan ,senin üçün öle bilerem.

<< 1 ... 6 7 [8]