her şeyi unutmaq isteyirdi,amma ikinci zerbe özünü çox gözletmedi.
-Dur ve çıx otaqdan!- Yaşarın hele xırıltılı olan sesi eşidildi. Bahar qefil emrin icrasına keçmeden önce erinden tesdiq gözleyirmişcesine ona baxdı.
-Eşitmedin?- Yaşar hele de onun üzüne baxmırdı.- Sene dedim çıx otaqdan. Bundan sonra bu otaqda vezifen biten kimi qalxıb çıxmalısan. Her defe mene tekrarlatma! Senin kimi biri ile yatağımı böleceyimi de düşünme!
Bahar susdu. Danışmağa halı yox idi. Ne ise demek, ne ise sübut etmek üçün güc yığmaq lazım idi , ancaq ona da halı olacağına ümid etmirdi artıq. Sadece ayağa qalxdı, astaca yerden geyimlerini yığdı, heç geyinmeden, o lazımsız parçaları sinesine sıxaraq otaqdan çıxdı. Bundan sonra ona yataq olaraq xidmet gösterecek divan aşağıda onu gözleyirdi. Saatlarla ağladı, inledi, sonra sakitleşdi.
Şşş, balaca qız, sakit ol! Her şey keçib gedecek, hamısı böyüyende unudulacaq. Qanayan dizlerine üfüren peri onu sakitleşdirirdi. Ve budur; Bahar ayağa qalxır, gülümseyir, topunu da eline alıb yaşıl çemenlikler arasında itir. Şşş, hamısı bitdi, her şey yaxşıdır...
Bahar boğazının quruduğunun ferqine vardı. Ayaqlarının arası her addımında ağrı verirdi. Bir stekan su süzdü, kiçik metbex masasının arxasına keçib oturdu ve acgözlükle suyu başına çekdi. Acımışdı, heysiz idi. Dünya başına fırlanırdı. Bir müddet gözleri boşluqda gezdi ve nezerleri özünü göre bildiyi demir çaydanın üzerinde dayandı. Bahar adına tamamile zidd birine çevrilmişdi. Növbeti missiya hamam otağı idi. İsti su bedeninin ağrılarını apardı, beynini aydınlatdı. Özünü heç ne olmamış kimi aparmaq üçün Bahar çox çalışdı, elleşdi, lakin yarım saat durmadan yediyi her şeyi qaytardığı vaxt başa düşdü ki, mümkün deyil. Sonunda vulkan kimi püskürdü. Ağladı, ağladı, ağladı. İmdad etdi, " men buna layiq deyilem, men bele biri deyilem" deye qışqırdı, feqet sesini eşiden olmadı.
Yaşar onun üçün her şey getirmişdi. Neinki alt paltarı ve diger geyimler ,hemçinin hamam levazimatları ve hetta dermanlar.

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>