ile birlikde şekile baxdı.
-Deyesen, menim qarşıma çıxan ,heyatıma giren bütün qadınlar bele olur, - qalın ve rişxend saçan sesi eşiden Bahar qefilden oyanmış kimi diksindi. Çevrilende dünen geceki halından heç ne ile ferqlenmeyen Yaşarı yeniden qarşısında eyni eseb, eyni nifret ile qol-qola gördü.
-Düz demirem? - kinayeli ses testiq istedi, amma Bahar cavab vermek istemirdi.
-Gelmisen? Men yemek bişirmişem. Yeqin acsan. Men de heç ne yememişem, düşek aşağı , süfreni hazırlayım,- Bahar dodaqlarını sadece bir neçe saniyelik süni gülüş ile dartdı ve herekete keçmeye hazırlaşdı. Onun yanından ötüb keçmek isteyi ele özü de evvelden hiss etdiyi kimi Yaşar terefinden dayandırılmışdı.Qolunda hiss etdiyi ağrı ile üzünü turşutdu, Yaşar barmaqlarını amansızca sıxdı ve onun zerif qolunu dartaraq , Baharı özüne teref çekdi.
-Men sene icaze vermeden heç yana gede bilmezsen! Seninle danışanda, qulaq as! Mene senin iyrenc elin deyen yemekler lazım deyil! Onları özün yeyersen. Burada seni mene başqa xidmetler gösteresen deye saxlamışam!- Yaşar dişlerini qıcıdı. Bahar ise onun elinden qurtulmaq üçün qolunu sert şekilde dartdı.
-Men fahişe deyilem ki, sene xidmet gösterim! Eger birlikde yatırıqsa, sevişirikse , demeli evliyik!- evvelce eseb ile başladığı sözü başını aşağı endirerek, lakin qaşlarının düyününü açmadan davam etdi. Yaşarın üzüne baxmırdı.
-Gel, aşağı düşek ve adam kimi yemeyimizi yeyek. Daha sonra başqa şeyler haqqında danışarıq, her şeyi müzakire ederik.
-Adam kimi?- Yaşar istehza ile ile gülümsedi , sonra da gülmeli ne ise var imiş kimi qehqehe çekdi.- Adam kimi, he? Yaxşı! Olsun! Gel!- indi de onun arıq bileyini sıxıb ,qızı arxasınca apardı. Baharı masanın arxasına oturdanda qız demir oturacağa deyen küreklerinde keskin ağrı hiss etdi ve bunun neticesi olaraq boğazındakı sesi saxlaya bilmedi.
-Yemek isteyirsen, he?- Yaşar onun çenesinden tutdu ve üzüne doğru eyildi.
-Onunla da kafede yeyirdin? Ne yeyirdin? Kişiler ile yemek xoşuna gelir , he? Gözle , indi

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>