Ne doğru deyil? Sen ne demek isteyirsen?
-Evlisen sen.
Aylin eseble gülerek :
-Zarafat edirsen?- Gülnare xalanın eşitmesinden ehtiyat ederek pıçıltı ile, - Biz saxta evliyik,-dedi.
-Demek, ele oldu?Yaxşı. Qoy ele olsun. Nece isteyirsen, ele et.
-Ele de edecem,-dedi ve üst geyimini ve çantasını götürüb evden çıxdı. Selim hirsle elini masaya vurdu. Bu vaxt yere düşüb çiliklenen stekan sesine Gülnare xala metbexden geldi. Atası ve qaynatasıgil de bu vaxt aşağı düşürdü.
-Ne baş verdi Selim, oğlum?
-Heç ne, ata, elim deydi, sındı stekan,-deyib stekana işare etdi.
-Olsun, bala, problem deyil. Esas sen yaxşısan? - Telaşla oğluna teref geldi.
-He, ata. Yaxşıyam,-dedi. Esebileşdiyini göstermemeye çalışdı.
-Oğlum, bes gelinim hanı?- masaya oturaraq soruşdu.
Her kes süfre başına oturdu.
-İşe tez getmeli idi. Ona göre de tez çıxdı.
- Heyif,göre bilmedik. Olsun. Başqa sefer artıq.
Artıq masada danışılan söhbeti eşitmirdi Selim. Fikri Aylinde qalmışdı. "Bu Tural hardan çıxdı bele? Nigar danışmışdı onun haqqında. Aylini sevirdi. Indi xatırladım"- deye düşündü.
-Oğlum, sen meni dinleyirsen? - sualına cavab ala bilmeyen Zakir soruşdu.
-Zakir emi, bağışlayın. Fikrim başqa yerde idi.
-Haralarda üzür senin gemilerin? -atası soruşdu. Özünü gülmeye mecbur etdi. Eslinde ise,fikri dünen Seyran xanımın dediyinde idi. "Selim Sara ile görüşür , deyesen."
-Bu gün iş görüşüm var idi. Onu düşünürdüm,ata.
-He,bildim,bala. Olsun. Sen teki işlerinde uğur elde et hemişe.
- Men çıxsam, sizin üçün problem olmaz ki?
-Yox, ne problem?Biz de bir azdan çıxarıq, - dedi Zakir.
Selim evden nece çıxdığını bilmedi. Fikri yaman qarışıq idi. Telefonunun zengini bele eşitmirdi. Birden özüne geldi. Telefonu zeng çalırdı. Telefonun ekranına baxdı, Sara yazısını görüb celd açdı. Dünen axı ona zeng etmeli idi. Özünü bağışlaya bilmirdi. Düzgün etmirdi axı.
-Ömrüm, salam.
-Salam, Sara.
-Necesen, Selim?
-Yaxşı. Sen necesen?
-Selim, deqiq yaxşısan? Sesin yaxşı gelmedi axı.
-Yox, yox

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>