idi. Xeyallarda idi. Heyatında Sara olmasaydı, Aylinle münasibeti nece olardı, göresen. İlk qarşılaşdıqlarında bir-birini sevmemişdiler. Amma sonra Aylini tanıdıqca onun müsbetlerini gördü. Qelbi ele saf idi ki. Pislik ede bilmirdi o. Yaxşılıq üçün yaranmışdı sanki. Bütün qüvvesile Aylini beyninden silib atmaq isteyirdi. Amma alınmırdı. Bütün beynine, düşüncelerine hakim kesilen tek isim Aylin idi. Saraya nezer saldı. Nese danışıb gülürdü. Sonra Selime baxıb nese soruşurdu.
-Selim, sen mene qulaq asmırsan? -deyib küsgün nezer saldı.
Selim düşüncelerden ayılıb:
-Yox. Qulaq asıram, - deyib fikrini cemlemeye çalışdı.
-Selim, besti görek. Men görürem ki, senin fikrin burda deyil.
-Sara, başım ağrıyır bir az. Ona göre...
Selimin telefonu zeng çaldı. Gelen zeng behane tapmaqda çetinlik çeken Selimin xilaskarına çevrildi. Ekranda Aylin yazısını görünce üreyi yerinden çıxacaq idi.
-Bu zengi açmalıyam, Sara,- dedi ve onun cavabını gözlemeden aralanıb celd zengi açdı.
-Alo..., - dedi ve susdu Aylin. Selim de nese demekde çetinlik çekirdi.
-Selim, men seher olanlar üçün üzr isteyirem. Men, belke de, qırdım seni..
Selim Ayline cümlesini tamamlamağa imkan vermedi:
-Yox. Niye ki? Qırılmalı nese oldu ki? - heç ne vecine deyilmiş kimi danışdı. Qelbi başqa sözler hayqırırken dili tamam başqa sözler söyleyirdi.
-Men. Sandım ki.... Neyse... Boş ver dediyimi....,-pert oldu.
-Yaxşı. Boş verdim. Başqa nese var?-dedi. Guya danışmaq istemediyini gösterse de,eslinde, bu danışığın uzanmasını isteyirdi. Bir ömür Aylinin sesini eşitmek isteyirdi. Sadece bunu etiraf ede bilmirdi.
-Yox. Heç ne yoxdur. Helelik.
Aylin zeng etdiyine peşiman oldu.
-Bu ki esl öküzdü, - dedi öz - özüne.

Turalla danışdıqdan sonra Tural onu klinikaya getirdi. Nigara olanları danışdıqdan sonra Nigar danladı Aylini:
-Aylin,sen heç düz elememisen. Zeng ele tez,üzr iste.
-Axı niye, Nigar? O meger düşünceli hereket edir? Hele de bezi qohumlar mene yazıb :"Selim, seni aldadır. Düzdür, o söhbet?" -

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>