vardı.Selim ise soyuğu hiss etmirdi. Fikri o qeder qarışıq idi ki, soyuğu hiss edecek halda bele deyildi. Sükan arxasında oturub eve gelende hiss etdi ki, halı yaxşı deyil. Eve çatanda saat 11 idi. Selim eve girib divanda oturdu. Bir az burda uzandı.Aylinin çoxdan yatdığını düşündü. Aylin ise Selimin düşündüyü kimi heç de yatmamışdı. Selimi gözleyirdi. Pencereden maşını görecek derhal qaçıb otağına çıxmışdı. Guya yatırdı ve heç ne vecine deyildi. Eslinde ise, yaman narahat idi Selimden. Onun otağa gedib qapını örtme sesini eşidenden sonra rahat oldu ve bir az düşündükden, çarpayısında o yan- bu yana çevrildikden sonra yuxuya daldı.Bu iki ürekde fırtınalar qopurdu. Ürekler bir-birilerinden xebersiz can atırdılar diger üreye teref. Bir - birinden xebersiz bir - birine duyulan hissler. Qısqanclıq idi onları qıcıqlandıran. Üçüncü bir şexsin araya girmesi idi Selimi eseb eden. Aylinin yanında başqa birini görmek idi onu qezeblendiren. Hisslerini özüne bele etiraf ede bilmirdi. İlk defe idi bu ürek çırpıntısı onda. Birinci defe idi birine baxarken dili tutulurdu.Susqunluğunun altında o qeder çox mena, o qeder çox söz gizli idi ki. Sadece özleri de özlerine etiraf ede bilmirdi bu hissleri. Qebul etmekde çetinlik çekirdiler. Amma artıq her şey başqa idi. Artıq bu evde heç ne evvelki kimi olmayacaq idi. Bu evde artıq güneş başqa yerden işıq saçacaq idi.

Deyirler, gözü kor olur sevginin.
Qelbine girerse sevgi her kimin,
Deyişer insanı kökden ucadek.
Ağladar, incider eşq ölenedek.

<< 1 ... 6 7 [8]