dolması Yaşarın yumruqlarının sıxılmasına sebeb oldu. O, üreyinin Baharsızlığa döze bilmeyeceyini hiss edirdi. Bu hiss onun içini yeyib-bitirdiyi bir zamanda arxadan gelen ses odlanan üreyine serin su sepdi.
-Ne olub?
Yaşar ani hereket ile çevrilende, Bahar laqeyd nezerlerini onun üzüne dikmişdi. Onun elinde yağa batmış demir qaşıq var idi. Qız metbexde ne ise bişirirdi ve sesi eşidib özünü onun yanına çatdırmışdı. Yaşar iri addımlarını bitirib onu qolları arasına alanda elindeki qaşıq havada qalmışdı.
-Harada idin , he? Üreyim düşdü, deli oldum, - ağzından çıxan kelimeler Baharın simasındakı ifadeni deyişmedi. Yaşar özüne gelib onu özünden ayıranda ve üzüne baxanda da Bahar sönük nezerlerini yere dikmiş veziyyetde,
-Yemek hazırdı, get el-üzünü yu, - dedi ve çevrilib getdi. Yaşar baş verenlerin heqiqet olduğuna şübhe edirmiş kimi hele bir müddet yerinde durdu, daha sonra Bahar dediyini etdi.
Süfre arxasına keçende o artıq eynini de geyinmişdi. Qorxaq nezerlerin sahibi olan gözler Bahara baxmaqdan çekinirmis kimi gah masanın üzerinde, gah yerde gezdi, daha sonra bir nöqteye zillendi.Bahar her seher bele imiş kimi özünü aparır ve bişirdiyi omletden çekib onun qabağına qoyanda, Yaşar nehayet dillendi.
-Niye getmedin? Niye çıxıb getmedin ve burada qaldın?- onun üzüne baxmadan soruşdu.
Bahar masanın ortasına qoyduğu tavadakı isti yumurtadan bir tike daha öz boşqabına çekib , Yaşar ile üz-üze oturdu.Ancaq bütün bunları öz sakitliyini itirmeden etdikden sonra dillendi.
-Menim senden başqa yanına gede bileceyim heç kimim yoxdur.
İkisi de susdu ve sona qeder danışmadılar. Yaşar içinde gurlayan sevgi telatümünün qelbine axınını hiss etdi. O, Bahara etdiyi her şeye göre peşman idi, gözlerine sahib çıxa bilmeden onların dolmasının qarşını almaması da buna sübut etdi. Ona yetirdiyi bütün xetalar özüne idi. O, sevdiyi qadınının bütün acısını hiss edirdi, amma heyat başqa oyun oynayıb , onu bu qeder zalımlaşdırmışdı. Boğazından keçmeyen tikeler yarım qaldı ve Yaşar neye

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>