hiddetlendiyini özü de bilmeden evi terk etdi. Bu defe qapını açar ile bağlamadı, sadece çırpdı ve evden çıxdı. Adamı diksindiren sesin heç bir tesiri olmayan qız erinin yarım qalmış yemeyini, ardınca da tavadakı qalan yemeyi yedikden sonra ayağa qalxdı, bir başa hamama üz tutdu ve barmağını boğazına qeder salıb, az önce yediyi her şeyi ,heç hezm üçün yola düşmeden yolundan geri qaytardı. Bura geldiyi günden bu artıq adet halını almışdı. Bahar demek olar ki, mehz qaytarmaq üçün yeyirdi. Bunu niye etdiyini bilmirdi, lakin lazim olduğunu düşünürdü . Medesi özü ona siqnal gönderir ve her şeyi onun içinden götürmesini teleb edirdi. Bahar zeif düşen bedenine vere bileceyi en ağır cezaları vermek fikrinde idi, amma ne etse de, bu ağrılar onu digerlerinden didergin sala bilmirdi. Heç neyi unutdurmurdu.
Cavidan Mariyadan bir gün daha gözleyib , sonra Baharı görmeye getmesini xahiş etdi. O ,bu gün Yaşar ile bir daha danışmağa çalışıb, ne baş verdiyini öyrenmeye cehd edecekdi. Belke ,her şey başqa cür idi ve o özü her şeyi şişirdirdi. Axşama yaxın o, dostunun ofisine geldi ve işleri bitmiş Yaşarı iş masası arxasında fikirli halda tapdı. Yaşar onu içeri qebul edende de , içmek üçün ne istediyini soruşanda da, Cavidana qarşıdakı söhbete ehtiyac olmadığını, bunu istemediyini göstermeye çalışırdı. Lakin Cavidan geri çekilmedi ve onunla qarşı-qarşıya oturub , heç düşünmeden söhbete başladı.
-Yaşar, mence uzatmağa ehtiyac yoxdur.
-Neyi?
-Sen yaxşı bilirsen neyi. Gel, her şeyi açıq danışaq. Sen heç vaxt menden neyise gizlede bilmemisen. Bundan sonra da gizlede bilmeyeceyini sene demeye gelmişem.
-Cavidan...
-Mene her şeyi olduğu kimi danış; ne baş verib? Sen Bahara ne etmisen; niye o bu haldadır?
-Cavidan , mence arvadım ile aramda baş verenleri sene danışmağım yersiz olar,- Yaşar son gücünü sebrini idare etmeye serf edirdi.
-Yaşar, bir daha soruşmayacağam, de görek, ne olub?
-Men de bir daha tekrar etmeyecem: menim işlerime burnunu soxma!
-Soxmazdım! Eger bilseydim ki,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>