addım irelilemişdik ki, qadın yeniden dillendi. - Bilirsiniz, yoldaşım bilse ki, men ondan xebersiz ağır zenbiller daşımışam, mene çox qezeblenecek. Eslinde, meni sevdiyi üçün bele etdiyini bilirem, ancaq ne ede bilerem, men de onu çox sevirem ve istemirem yorulsun. - Men sizi başa düşürem, amma yoldaşınız haqlıdır, çünki siz ihamilesiniz ve ağır yük daşımamalısınız. - Bilirem, onun eziyyet çekmesine dayana bilmirem. Genc qız o qeder semimi ve içden danışırdı ki, istemsizce heyat yoldaşı ile aralarındakı mehebbeti qısqanmışdım. Menim yoldaşım deyil mene qıymamaq, imkanı olsa dünyanın en ağır yüklerini bele mene daşıtdırardı. - Evimiz buradır. Qadının sesine başımı qaldırıb evlerini süzdüm. Teze tikilmişdi ev. Balaca ve olduqca sade görünse de, esl yuvaya benzeyirdi. Xanımın özü kimi menzilleride çox semimi idi. - Adınızı öyrenmedim, - Hümeyra… Siz? - Gül… Hümeyra xanım, xahiş edirem buyurun içeri, qonağım olun. - Zehmet çekmeyin. Rayona getmeliyem gecikirem. - Çox sağ olun, çox teşekkür edirem. - Deymez. Tam bu sırada evden çıxan adamı görmeyim yerimde donmağıma sebeb olmuşdu. O, adam Onurdan başqası deyildi… Menim ilk mehebbetim. Aman ALLAHIM bize doğru gelirdi. Deyişmişdi bir az… Evvelki halından qat - qat daha yaraşıqlı görünürdü. Deyişmeyen bir tek doğma tebessümü ve isti baxışları idi. Yanımıza çatıb gece kimi zülmet gözlerini teeccüble üzümde gezdirdi. - Hümeyra xanım, bu heyat yoldaşım Onurdur. Gül heyat yoldaşını mene teqdim etdikden sonra Onura teref dönüb işaret dilinde nelerse danışmağa başladılar. Öten iller erzinde, Onurla qarşılaşacağımı düşünürdüm, amma bu qarşılaşmanın mene bu qeder yaxşı geleceyini düşünmürdüm. Sanki uzun illerdir görmediyim bir doğmamı görmüşdüm. Her zaman heyecanlanacağımı ve evvelki kimi üreyimin süretle döyüneceyini fikirleşirdim, lakin fikirlerimin eksi olmuşdu. Onurun evlendiyini ve tezlikle ata olacağını görmek sevindirmişdi meni. Belli idi ki, Gül heyat yoldaşını heqiqeten çox sevir, çox hörmet edirdi. Bunu baxışlarından

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>