Qeyri-ixtiyarı o da gülümsedi.Sonra yene Sara ile olan şekil çıxdı rastına ve üzü yeniden tutqunlaşdı. Daha sonra marağına meğlub olaraq Selimin hesabını axtardı. Er-arvad olsalar da ,heç bir-birini izlemirdiler. Hetta Aylin Selimin hesabını görmemişdi bele. İndi onu axtarmağa başladı ve tapdı. Hesabda ilk rastına çıxan status fikirlerini esir aldı."Sevginin var olduğuna şübhem yoxdur. O,sadece bir defe geler ve seni ya mehv eder ,ya deli eder". Bir anlıq Selim haqqında ele de çox şey bilmediyini xatırladı. Düzdür, müeyyen şeyleri qaynanası ona demişdi,amma Selime ele de beled deyildi. Onu tanımaq istese de, Selim araya demirden divarlar hörürdü. Buz kimi olan bu demirlere toxunmaq bele olmurdu,neinki o demirleri keçmek.Telefona baxanda Saatın 8den keçmiş olması Aylini teeccüblendirdi." Selim neceb durmayıb bes? İşe getmek üçün artıq durmalı idi axı".Aylin narahat olmağa başladı. Özünü gücle saxladı gedib otağının qapısını döymemek üçün. "Belke, nese olub", - deye düşündü. Bunu düşünmesi ile özünü Selimin otağının qapısının önüne atması bir an çekdi. "Sadece, yaxşı olub - olmadığını soruşacaqsan. Cesaretli ol. Uzaqbaşı seni kobudlayacaq. Eşi, ne olar, olar",-deyib qapını döydü. Ses yox idi. Bir daha qapını döydü.
-Selim ordasan?..Selim.. Giriremaa.
Ses gelmeyince Aylin qapını açıb otağa girdi. Selim mışıl-mışıl yatırdı. Yaxına geldi. Selimi oyatmaq istedi,sonra fikrinden daşındı. "İndi heç onun acı sözlerini eşidecek halda deyilem "—deyerek çıxmaq istedi. Bu vaxt ayağı dolaba deyib ses çıxardığı üçün Selim oyandı ve çevrildi. Aylini görüb teeccüblendi.Gözleri qıpqırmızı idi. Selimin danışmasını gözlemeden celd özünü müdafie reaksiyası verdi.
-Men seni oyatmaq üçün gelmişdim.
-Yaxşı etmisen,-deyerek gözlerini yene de yumdu. Aylin Selimden kobud cavab gözleyerken Selimin sadece"Yaxşı etmisen" demesi Aylini teeccüblendirdi. Yaxına gelib:
-Selim yaxşısan ,-dedi.
-Yaxşıyam,-dedi. Sesi tutulmuşdu..
-İşe getmirsen?
-Yox. Belke,bir azdan gederem.
-Niye ki? - dedi

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>