ise bayıra çıxan kimi telefonuna gelen zenge cavab verdi.
-Nigarım ,salam.
-Aylin , canım, necesen?
Selim yatmaq istese de,susuzluq güc geldiyi üçün aşağı düşdü.
-Men yaxşıyam. Amma Selim yaxşı deyil, xestelenib. Üreyim gelmedi onu bu cür qoyub gelmeye. Bu defe mensiz keçer de eylenceniz.
-Aylin, men de gede bilen deyilem. Bu gün Eli gelir.
-Doğrudan? Lap yaxşı. Onda sen bu gün, yeqin ki, onunlasan.
-He, bir azdan onu qarşılamaq üçün havalimanına gedecem. Men gerek hazırlaşım, ezizim. Men de sene gele bilmeyeceyimi demek üçün zeng etmişdim ele.
-Oldu ,canım. Men qızlara qrupda yazıb deyerem getmeyeceyimizi.
-Oldu Aylinim. Helelik. İmkan olsa ,axşam danışarıq.
-Yaxşı, Canım menim, helelik.
Telefonla danışığını bitirib geri dönende Selim arxasında görüb diksindi:
-Ah, Selim... Bu arxadan sessiz gelmeler sende bir verdiş halını alıb deyesen. Üreyim düşdü.
-Bağışla, qorxutmaq istemedim. Sen de her şeyden qorxursan.
-Ne edim. Seni yuxarıda bilirdim axı...Sen ise ruh kimi arxamda dolanırsan... Doğrudan, sen niye yatmırsan? Niye burdasan?-deye üzüne esebi görünüş verdi.
-Susadım. Ona göre düşdüm.
-Men sene ilıq su hazırlamışam. Ele onu getirecekdim,-deyerek metbexden suyu götürüb Selime uzatdı.
-Her şeyi de düşünürsünüz , hekim xanım,-deye menalı baxışlarını Aylinin üzünde gezdirdi.
-Nece olmasa da ,indi sen menim xestemsen.
-Sen hardan bilirsen?-dedi ve dediyinin ferqine indi vardı. Aylinin dediyini yalnış yere yozmuşdu.
-Nece ki hardan bilirem? Xestesen de.
-Sen meni boşla... Ne danışdığımı da bilmirem. Men senin xestenem. Orası düzdür,-dedi. Xeste sözünü xüsusi eda ile işletdi. Amma Aylin bu menanı anlamadı.
-Men gedim sene derman alım. Senin qızdırman var. Terslikden evde her derman var. Qızdırma dermanı yoxdur.
-Dermana ehtiyac yoxdu. Men yaxşıyam.
-Selim, inadın yeri yoxdu. Görürem ki, yaxşı deyilsen.
-Sen harasa gedecekdin, he? Mene göre qalma.
-Selim, besti danışdın. Sen ne qeder danışırsan? Deyesen,xeste olanda boşboğaz olursan axı. Get

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10 >>